Το Βρυσάκι υπήρξε μια υπέροχη συνοικία στους πρόποδες της Ακρόπολης που γκρεμίστηκε για να αποκαλυφθεί η Αρχαία Αγορά!
Στην οδό Αδριανού και απέναντι από τους Διόσκουρους υπάρχει ένα πολύ μικρό δρομάκι που ονομάζεται οδός Βρυσακίου. Εκεί παλιά βρισκόταν μια υπέροχη γραφική γειτονιά που κατεδαφίστηκε ολόκληρη προκειμένου να έρθει στην επιφάνει η Αρχαία Αγορά.
Πολλά από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία της Αθήνας, που αποτελούν σήμα-κατατεθέν για ντόπιους και ξένους, όπως η Αρχαία Αγορά, η Στοά του Αττάλου, το Ωδείο ήταν θαμμένα κάτω από σπίτια, δρόμους, μαγαζιά και εκκλησάκια που όλα μαζί έφτιαχναν μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της Αθήνας, το Βρυσάκι.
Το Βρυσάκι κάτω από την Ακρόπολη ήταν μια ζωντανή γειτονιά με 300 περίπου κατοίκους και καμιά 80αριά σπίτια, που όλοι μαζί αποτελούσαν μια οικογένεια που γιόρταζε, γλεντούσε, φώναξε, εκνευριζόταν την περίοδο 1931-1939 που όλα χάθηκαν!
Το Βρυσάκι, μαζί με τα σπίτια, τα δρομάκια και τις εκκλησίες του, κατεδαφίστηκε για να έρθει στο φως η Αρχαία Αγορά, μία από τις σημαντικότερες ανασκαφές του 20ού αιώνα, που ξεκίνησε το 1931.
Το Βρυσάκι είχε δύο μεγάλες πλατείες, την πλατεία Θησείου, η οποία πήρε το όνομά της από τον γειτονικό ναό Θησείον και τη μακρόστενη πλατεία της Στοάς των Γιγάντων, που δημιουργήθηκε λόγω των ανασκαφών γύρω από τα κολοσσιαία αγάλματα.
Το εκκλησάκι που επέζησε
Τρεις μεγάλες εκκλησίες είχε το Βρυσάκι, με τα ονόματα των οποίων προσδιορίζονταν και οι τρεις μικρές γειτονιές του: Τους Αγίους Αποστόλους του Σολάκη, τον Άγιο Φίλιππο και την Παναγία τη Βλασαρού. Σε αυτή την τελευταία στήθηκε το Πρωτοδικείο Αθηνών το 1834, ενώ λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε εδώ ο Άρειος Πάγος.
Οι Άγιοι Απόστολοι του Σολάκη είναι ένα πέτρινο βυζαντινό εκκλησάκι με κεραμίδια μέσα στην Αρχαία Αγορά, που πολλοί αναρωτιούνται τι δουλειά έχει στις αρχαιότητες. Είναι αυτό που σώθηκε των κατεδαφίσεων και μια από τις παλαιότερες εκκλησίες της Αθήνας.
Χτίστηκε κατά πάσα πιθανότητα γύρω στον 10ο αιώνα και εξαιρέθηκε από τις κατεδαφίσεις λόγω των αρχιτεκτονικών ιδιαιτεροτήτων της, που την κατατάσσουν στα πιο ενδιαφέροντα δείγματα της βυζαντινής περιόδου.
Γειτονιές, γωνιές, παραδοσιακά κτήρια, όμορφες ιστορικές πλατείες συνθέτουν την ιστορία μιας πόλης που μέσα από τις απρόμαυρες φωτογραφίες μιας άλλης εποχής έχει να μας διηγηθεί και να μας αποκαλύψει πολλά μυστικά!
Πίσω στον χρόνο: 21 Υπέροχες φωτογραφίες μιας Αθήνας απ’ τα παλιά
Το Μεταξουργείο είναι βοσκοτόπι. Η Ομόνοια στρογγυλή. Στο Μετς γυρίζουν ανεμόμυλοι. Στην Αίγλη του Ζαππείου όλος ο κόσμος φοράει καπέλα. Στην Πανεπιστημίου κυματίζουν αμερικανικά σημαιάκια. Και άλλες συγκλονιστικές εικόνες από την Αθήνα των δύο προηγούμενων αιώνων.
Δεκέμβριος 1947. Το Ζαχαροπλαστείο του Γιαννάκη, στην αρχή της Πανεπιστημίου.
15 Δεκεμβρίου 1959. Μικρός κουλουρτζής έξω από κατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας Ελλάδος/Banque Commerciale de Grece, στο ισόγειο του Μεγάρου Παπούδωφ, Πανεπιστημίου 2, εκεί που ήταν κάποτε το ζαχαροπλαστείο του Γιαννάκη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε την ημέρα της επίσημης επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου Ντουάιτ Αϊζενχάουερ στην Ελλάδα (εξ ου και οι αμερικανικές σημαίες).
12 Μαρτίου 1891. Ο William Sachtleben μαζί με τον αμερικανό διπλωμάτη Archibald Loudon Snowden και τον υιό του Charles Randolph Snowden μπροστά από το κτίριο της πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα, στο 29 της Βασιλίσσης Σοφίας. Το κτίριο κατεδαφίστηκε το 1938.5+1 ιστορικά ταβερνάκια της Αθήνας για… γευστικές βραδιές στην πόλη!
27 Απριλίου 1941. Βασιλίσσης Σοφίας. Η κάθοδος των Γερμανών στην Αθήνα.
1945-1949. Η οδός Γ’ Σεπτεμβρίου, όπως φαίνεται από την Ομόνοια.
1929. Το φαρμακείο Μπαρμπατιώτη στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου (στο σημερινό 22). Το κτίριο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών.
1930. Η πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι.
1969. Στα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
1911-1925. Το αναψυκτήριο Αίγλη του Ζαππείου, που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1904.
Ιούνιος 1931. Οδός Επωνύμων, στη γειτονιά της Παναγιάς Βλασσαρούς. Οι τελευταίες φωτογραφίες πριν την κατεδάφιση για τις ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά, από την Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών Αθήνας.
1865. Η Πλατεία Συντάγματος.
1835. Μεταξουργείο. Οικία Κόντε Βότσαρη (νυν οικία Αριστομένη Προβελέγγιου, στη γωνία των οδών Μυλλέρου και Κεραμεικού).
8 Iουνίου 1951. Έλληνες στρατιώτες επιστρέφουν από την Κορέα. Οδός Πανεπιστημίου.
12 Αυγούστου 1963. Πλανόδιος πωλητής σφουγγαριών στην οδό Όθωνος, κοντά στην Πλατεία Συντάγματος.
Απρίλιος 1957. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’ εκφωνεί λόγο από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.
1890. Μικροπωλητής ξηρών καρπών στη λεωφόρο Αμαλίας.
1958. Εγκαίνια σε πρατήριο καυσίμων στην Αθήνα.
12 Αυγούστου 1963. Η οδός Όθωνος, δίπλα στην πλατεία Συντάγματος.
1869. Ναι, κι όμως, η Αθήνα είχε ανεμόμυλους. Εδώ, ο Μύλος Αργυρίου, στο Μετς.
Μάρτιος 1959. Η Πλατεία Ομονοίας, όπως ήταν.
1962. Κτίριο του Τσίλλερ, στο 66 της οδού Πειραιώς 66, μεταξύ Μυλλέρου και Θερμοπυλών. Σχεδιάστηκε το 1873, κατεδαφίστηκε το 1963. Χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, και αργότερα. Εδώ φυλακίστηκε και ο ποιητής Τάσος Λιεβαδίτης, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος το 1951.
Διαβάστε επίσης στο travelstyle.gr