Σήμερα, 24 Φεβρουαρίου είναι Τσικνοπέμπτη και με αφορμή αυτό ας δούμε πως ξεκίνησε αυτό το έθιμο και γιατί. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια γιορτή που χάνεται στα βάθη των αιώνων και έχει αρχαίες αναφορές.
Ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν ότι η γιορτή της κρεατοφαγίας συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι ιεροτελεστία για την καλή ευφορία της γης την άνοιξη. Αντιθέτως, μια άλλη μικρή μερίδα θεωρεί πως πρόκειται για αντίδραση των Ευρωπαίων παγανιστών στις αυστηρές νηστείες των Χριστιανών, ιδιαίτερα από τον Μεσαίωνα και μετά.
Παρόλα αυτά, καμία θεωρία δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ αντίστοιχες γιορτές υπάρχουν και σε άλλα μέρη του πλανήτη, όπως στη Γερμανία με την Λιπαρή Πέμπτη (Schmutziger Donnerstag) και στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ με την Λιπαρή Τρίτη (Mardi Gras).
Στην Ελλάδα η Τσικνοπέμπτη είναι συνδεδεμένη την απαρχή των εκδηλώσεων για την Αποκριά, αφού ακολουθούν το Καρναβάλι και το πρώτο τριήμερο της χρονιάς, αυτό της Καθαράς Δευτέρας.
Σύμφωνα με το έθιμο, στα σπίτια ψήνουν κρέας στη σχάρα, γεμίζοντας τον αέρα με τη μυρωδιά της «τσίκνας».. Παλαιότερα λοιπόν το θέμα δεν ήταν τα… παϊδάκια, αλλά η τσίκνα.
Να μυρίσει το σπίτι, κυρίως βούτυρο καμένο, γι’ αυτό και οι νοικοκυρές έψηναν μπακλαβάδες και γαλακτομπούρεκα ή τον ταπεινό σιμιγδαλένιο χαλβά.
Η πολυφαγία και το ποτό που συνοδεύει το σημερινό τραπέζι, είναι χαρακτηριστικά της ημέρας αυτής. Σχετίζονται με την ευφορία της γης και συνδυάζονται με την χριστιανική παράδοση, οπότε και σηματοδοτούν την προετοιμασία για την Μεγάλη Σαρακοστή. Οι μυρωδιές από την κουζίνα “ξορκίζουν” το κακό και φέρνουν κόσμο στο σπίτι. Στην πορεία των χρόνων, κάθε τόπος ανέπτυξε και τα δικά του ιδιαίτερα έθιμα για την ημέρα. Η ημέρα της Πέμπτης επιλέχθηκε, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, διότι η Τετάρτη και η Παρασκευή είναι σημαντικές ημέρες νηστείας.
Δείτε επίσης