Στην οδό Κέκροπος και Θουκυδίδου βρίσκεται η τέταρτη οικία του βρετανού ιστορικού, Τζορτζ Φίνλεϊ. Πρόκειται για ένα παλιό σπίτι το οποίο κατασκευάσθηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας και εν συνεχεία αποκαταστάθηκε από τον Φίνλεϊ. Στην ίδια γειτονιά είχε άλλα τρία σημαντικά ακίνητα.
Για τον Τζορτζ Φίνλεϊ ο Λουδοβίκος Ρος μας ενημερώνει: «Ο Φίνλεϊ είχε τότε κιόλας ένα σπίτι στην Αθήνα. Ήταν Σκώτος που είχε σπουδάσει στο Γκέτιγκεν και έφθασε στη χώρα ως φιλέλληνας. Αργότερα όμως, έγινε γνωστός στην Ευρώπη με σοφά έργα, σπάνιας ευρυμάθειας. Αυτή ήταν η μία πλευρά του.
Από την άλλην, έγινε πασίγνωστος για το βρωμερό συνεταιρισμό του με τον Ντον Πατσίφικο που αξίωνε από την ελληνική κυβέρνηση αδικαιολόγητες χρηματικές αποζημιώσεις. Όλα αυτά δε, γίνονταν κάτω απ’ την προστασία του λόρδου Πάλμερστον. Το καιρό της άφιξής μου ήταν στη Γαλλία ακόμα, μαζί με τη νεαρή γυναίκα του, μια Αρμένισσα, που την είχε απαγάγει απ’ την Κωνσταντινούπολη.
Την πήγε στη Γαλλία για να της δώσει γαλλική μόρφωση. Ήρθε όμως, σε μερικές εβδομάδες και το σπίτι του αποτέλεσε το κέντρο της σχηματιζόμενης πνευματικής ζωής στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα. Οι πολύπλευρες γνώσεις του και οι πλούσιες εμπειρίες του έκαναν την κουβέντα μαζί του ελκυστική και μορφωτικά πλούσια».
Τις γνώσεις μας για τα έργα και τις ημέρες του Φίνλεϊ εμπλουτίζουμε από τα γραφόμενα του Σόλωνος Κονυδιάτη. (Αθήναι: Παρελθόν και μέλλον): «Ο Φίνλεϊ, ενθουσιώδης φιλέλλην, πρωτόρθε σε ηλικία 24 ετών, το 1823, στην Κεφαλονιά, όπου συναντήθηκε με τον Λόρδο Βύρωνα. Περιηγήθηκαν την Πελοπόννησο, όπου εξέμαθε τα ελληνικά. Με την απελευθέρωση αγόρασε εκτάσεις από τους φεύγοντας Τούρκους για τις οποίες, φιλοχρήματος καθώς ήταν, ζητούσε αργότερα υπέρογκα ποσά για την πώληση τους. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα μεγάλο κτήμα, νοτίως των Ανακτόρων, ακριβώς όπου σχεδίαζε η Αμαλία τον «βασιλικό κήπο». Για την απόκτησή του, η βασίλισσα, με πολύ κόπο, αποζημίωσε τον Φίνλεϊ και πρόσθεσε το τμήμα αυτό στον κήπο».
Ο γάμος του Φίνλεϊ με την Αρμένισσα
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο γάμος του Φίνλεϊ με νεαρή Αρμένισσα, ο οποίος, μάλιστα, έμεινε παροιμιώδης για πολλά χρόνια. Λέγεται πως ήταν ερωτευμένος με Αρμένισσα καλλονή στην Κωνσταντινούπολη. Όμως, οι γονείς της διαφωνούσαν με τον γάμο κι έτσι το ζεύγος συμφώνησε να «κλεφτεί» σε μια κασέλα.
Ο Φίνλεϊ έστειλε μια κασέλα στην αγαπημένη του, η οποία θα έμπαινε κλεινόταν σε αυτή με τα απαραίτητα τρόφιμα και θα ταξίδευε με πλοίο από την Κωνσταντινούπολη στον Πειραιά, όπου και θα την παραλάμβανε ο ίδιος. Και ενώ όλα ήταν κανονισμένα, την τελευταία στιγμή η καλλονή δίστασε να μπει στην κασέλα. Αντ’ αυτής μπήκε η αδελφή της, η οποία ήταν άσχημη και δεν μπορούσε να βρει την τύχη της στην Πόλη.
Η έκπληξη του Φίνλεϊ ήταν μεγάλη όταν άνοιξε την κασέλα και αντί της αγαπημένης του αντίκρισε τη δύσμορφη αδελφή της. Παρ’ όλα αυτά, επειδή θαύμασε το θάρρος της, αλλά και για να μην ξεσπάσει σκάνδαλο, την παντρεύτηκε και, ως λέγεται, έζησε ευτυχισμένος μαζί της.
Επί σειρά ετών το πάθημα του Φίνλεϊ αποτελούσε πρώτο θέμα συζήτησης στα σαλόνια της Αθήνας. Ακόμα και ο κοινωνικότατος Γάλλος αρχαιολόγος Εντμόντ Αμπού σχολίασε 20 χρόνια μετά: «Ζούνε με ξεπερασμένα κουτσομπολιά. Η ιστορία της κυρίας Φ… που είχε απαχθεί μέσα σε μπαούλο, αναφέρεται πάντα σαν παράδειγμα για τα ανήλικα κορίτσια»….
Η «αρπαγή της Κόρης» συνέβη τη δεκαετία του 1830. Στα σχόλια της καλής κοινωνίας και του περιηγητή Γκρενιέ η κυρία Φίνλεϊ αναφέρεται ως «βασίλισσα του χορού». Επίσης, κάθε φορά που περνούσε διαδήλωση κάτω από το σπίτι της υπέρ της «Μεγάλης Ιδέας» έβγαινε θυμωμένη στον εξώστη και φώναζε σε σπαστά ελληνικά: «Την πόλιν δεν παίρνετε με τα λόγια, παίρνετε με το ξίφος».
Έπειτα από πολλές περιπέτειες, το κτίριο φιλοξένησε τη μουσική σκηνή της Σωτηρίας Μπέλλου. Σήμερα έχει αποκατασταθεί από τους νέους ιδιοκτήτες που το φρόντισαν με αγάπη και στολίζει την ιστορική γειτονιά.
Aκολουθήστε μας στo Google News
