Ήταν Αύγουστος του 1966. Οι Beatles στο απόγειο της καριέρας τους είχαν έρθει στην Ελλάδα για να απολαύσουν τον περίφημο ήλιο της. Η βόλτα με το ιδιωτικό jet περιελάμβανε την αναζήτηση ενός καλοκαιρινού παράδεισου. Άλλωστε η κούραση από την περιοδεία του “Rubber Soul” δεν άφηνε περιθώριο για κάτι άλλο. Μετά από ένα πέρασμα στις κοσμοπολίτικες Κυκλάδες, βρέθηκαν στην ήσυχη Εύβοια.
Εκεί, ανοιχτά της Ερέτριας, βρήκαν ένα πολύ μικρό νησάκι με ένα ξωκλήσι. Ήταν η Αγία Τριάδα με μοναδική κάτοικο μία ζωγράφο. Αμέσως τους έκανε εντύπωση και ζήτησαν να το επισκεφτούν. Το νησί ήταν πευκόφυτο και η απόσταση από την Ερέτρια ήταν τόσο μικρή όπου μπορούσες να πας ακόμα και κολυμπώντας. Από τη μια στιγμή στην άλλη τα τέσσερα σκαθάρια το ερωτεύτηκαν. Ο καθένας για διαφορετικό λόγο. Ο John ονειρευόταν το ιδανικό μέρος για διαλογισμό. Ο Paul την κατασκευή ενός studio μακριά από τη μουντάδα του Λίβερπουλ και του Λονδίνου. Ο George το ιδανικό καταφύγιο για να πηγαίνει τις όμορφες Ελληνίδες, ενώ o Ringo θα έβρισκε επιτέλους το μέρος που τόσο έψαχνε για το αγαπημένο του χόμπι, το ψάρεμα. Αυθόρμητα, λοιπόν, κι έχοντας τον κόσμο κάτω από τα πόδια, συμφώνησαν να πάρουν με την πρώτη ευκαιρία τηλέφωνο τον Epstein και του ανακοίνωσαν ότι θέλουν να αγοράσουν το νησί. Ναι, ήταν γεγονός. Το συγκρότημα που ήταν πιο διάσημο και από το Χριστό θα αποκτούσε στέγη στα καταγάλανα νερά της Μεσογείου.
Είχε σχεδόν σουρουπώσει και ήταν ώρα να περάσουν με μια βάρκα απέναντι στην Ερέτρια για να διανυκτερεύσουν. Ο ουρανός ξαφνικά συννέφιασε. Οι πρώτες στάλες άρχισαν να πέφτουν. Οι στάλες έγιναν βροχή που εξελίχθηκε σε μια αναπάντεχη μπόρα. Τα κύματα της θάλασσας άρχισαν να μοιάζουν απειλητικά. Πανικός άρχισε να κυριεύει τα μέλη του group, ειδικά όταν διαπίστωσαν ότι η βάρκα δεν είχε σωσίβια. Ακόμα και για τον ντόπιο καπετάνιο η κακοκαιρία ήταν πρωτοφανής, τη στιγμή που μάταια προσπαθούσε να τους καθησυχάσει. Νερά άρχισαν να μπαίνουν στη βάρκα. Όχι, δεν ήταν υπό την επήρεια LSD. Ο κίνδυνος ήταν πραγματικός. Ήταν θέμα χρόνου η βάρκα να αναποδογυρίσει. Τελικά πρόλαβαν κι έφτασαν στην ακτή. Ήταν μούσκεμα κι απίστευτα εξουθενωμένοι. Δυσκολεύονταν να συνειδητοποιήσουν αυτό που μόλις είχε συμβεί. Φυσικά, η απόφαση για την αγορά του νησιού ακυρώθηκε, αφού η περιπέτεια θεωρήθηκε κακός οιωνός.
Στο δρόμο της επιστροφής, τα 4 μέλη ήταν αμίλητα. Το συναίσθημα που κυριαρχούσε ήταν απογοήτευση. Συναίσθημα που οδηγεί συχνά στη έμπνευση μουσικών κομματιών. Η γραφή του “Rain” που θα κάλυπτε τη δεύτερη πλευρά του “Paperback Writer” είχε μόλις ξεκινήσει…
Πηγή: www.lifo.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
