Για τους περισσότερους από εμάς, η ατάκα «φεύγω για διακοπές» συνήθως ακολουθεί τη φράση «παίρνω το αυτοκίνητο και μπαίνω στο πλοίο για το νησί».
Πώς θα αντιδρούσατε όμως αν σας λέγαμε ότι υπάρχουν 5 μέρη στην Ελλάδα όπου μπορείτε να αποδράσετε (και) από τον ήχο των αυτοκινήτων και να μετακινηθείτε με γαϊδουράκια, άμαξες και καϊκια; Δείτε παρακάτω ποιοι είναι αυτοί οι ανέγγιχτοι από τη «βιομηχανοποίηση» παράδεισοι.
Ύδρα
Μπορεί η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό όταν διαβάζετε τη λέξη «Ύδρα» να είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη που φωνάζει «Έι πειρατή! Το τόπι μου!», αλλά το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του πανέμορφου νησιού δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι στο έδαφος του απαγορεύεται αυστηρά το αυτοκίνητο. Μάλιστα, ενώ ο μόνιμος πληθυσμός της Ύδρας να αγγίζει τους 3.000 κατοίκους, η μετακίνηση στα γραφικά σοκάκια της αμφιθεατρικά χτισμένης πόλης της γίνεται αποκλειστικά με γαϊδουράκια όλους τους μήνες του χρόνου.
Λατρεύετε τα ταξίδια; Αν ναι, αυτές οι 10 χώρες αξίζουν μια θέση στο… χάρτη των επιθυμιών σας!
Παράλληλα, η σύνδεση της πόλης με τις πανέμορφες παραλίες που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του νησιού γίνεται με καΐκια και θαλάσσια ταξί. Κι αν νομίζετε ότι η απουσία αυτοκινήτων κάνει την Ύδρα προορισμό δεύτερης διαλογής, μάλλον ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτείτε: το κοσμοπολίτικο νησί προσελκύει κάθε χρόνο πολλούς επισκέπτες και είναι γνωστό για την έντονη νυχτερινή ζωή του.
Ποτέ χωρίς το αυτοκίνητο; Στην Ύδρα θα ξεχάσετε πως είναι η ζωή σας με αυτό.
Σπέτσες
Από τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς τόσο Ελλήνων όσο και ξένων τουριστών, οι Σπέτσες αποτελούν ένα ακόμα πραγματικό στολίδι του Αργοσαρωνικού στο οποίο δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία με το αυτοκίνητο. Το παραδοσιακό χρώμα του νησιού της Μπουμπουλίνας διατηρείται όχι μόνο μέσα από την αρχοντική αρχιτεκτονική του, αλλά κι από τις άμαξες, τα καΐκια και τα θαλάσσια ταξί με τα οποία γίνονται οι μετακινήσεις σε αυτό. Πέρα από τα παραδοσιακά μέσα μετακίνησης, στο νησί μπορείτε να περιπλανηθείτε με ποδήλατο και μηχανάκι, ενώ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες δύο -και μόνο- λεωφορεία μεταφέρουν τους τουρίστες στις μαγευτικές παραλίες που υπάρχουν στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού (Βρέλλος, Αγία Παρασκευή).
Στις εντυπωσιακές Σπέτσες θα αναφωνήσετε “Καροτσέρη, καροτσέρη”!
Τριζόνια Φωκίδας
Πρόκειται για το μεγαλύτερο και μόνο κατοικημένο νησί του Κορινθιακού κόλπου. Με έκταση που δεν ξεπερνά τα 2,5 τ. χλμ., τα Τριζόνια αποτελούν ένα μικρό παράδεισο σε απόσταση αναπνοής τόσο από την Πελοπόνησσο όσο κι από την Αθήνα. Με νησιώτικα χρώματα, λιγοστά σπίτια (δεν ξεπερνούν τα 50!) και καταπράσινους κήπους, ο χρόνος στο μικροσκοπικό νησί μοιάζει να κυλά διαφορετικά. Οι επισκέπτες του, μάλιστα, καλούνται να αφήσουν πίσω τους την ιδέα της αυτοκίνησης και να μπουν σε λειτουργία «ζεν» από τη στιγμή που επιβιβάζονται στο σκάφος που τους μεταφέρει από τον οικισμό Χάνια Τριζονιών στο νησί. Αφού πατήσουν στεριά, μετακινούνται αποκλειστικά με τα πόδια καθώς απαιτούνται λιγότερες από 2 ώρες περπάτημα για να δει κανείς αυτό το ξεχωριστό νησί από άκρη σε άκρη.
Αρκούν δύο ώρες περπάτημα για να γίνετε μικροί εξερευνητές και να (ξανα)έρθετε σε επαφή με τη φύση στα Τριζόνια.
Μονεμβασιά
Τα εντυπωσιακά τείχη της Μονεμβασιάς κρύβουν μια από τις πλέον καλοδιατηρημένες, ζωντανές και κοσμοπολίτικες καστροπολιτείες στον κόσμο. Τα πλακόστρωτα σοκάκια και τα διατηρητέα κτίρια (τα περισσότερα από τα οποία στεγάζουν πλέον ξενώνες) διατηρούν ανέπαφη την αρχοντική ομορφιά του οικισμού, ενώ η μεσαιωνική ατμόσφαιρα που αποπνέει η πόλη, διατηρείται αναλλοίωτη χάρη στην παντελή απουσία αυτοκινήτου από τα στριφογυριστά στενά της. Οι μετακινήσεις εντός των τειχών της πόλης γίνονται αυστηρά με τα πόδια με το κεντρικό καλντερίμι να ξεκινά από την πύλη του Κάστρου, να περνά από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της και να οδηγεί στα καταστήματα, τα μπαρ και τις ταβέρνες που υπάρχουν κατά μήκος του.
6+1 προτάσεις για κοντινούς ονειρικούς προορισμούς!
Λουτρό Σφακίων
Ονομασμένο από τα αρχαία λουτρά που βρέθηκαν σε αυτό, το Λουτρό είναι ένα γραφικό ψαροχώρι που βρίσκεται 71 χλμ. νότια της πόλης των Χανίων και σε απόσταση αναπνοής από τα ερείπια της αρχαίας Aράδαινας και την Ανώπολη. Και ενώ στην Κρήτη, ο ήχος της εξάτμισης αντηχεί ελεύθερα, σε αυτόν το μικρό και γαλήνιο παραθαλάσσιο παράδεισο, με το ένα μπαράκι και τις ελάχιστες ταβέρνες, η πρόσβαση είναι εφικτή με καΐκι ή με τα πόδια. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν δρόμοι που να περνούν από ή να οδηγούν σε αυτό. Όσο για τη μετακίνηση εκεί; Γίνεται κυρίως με τα πόδια. Παράλληλα, το μοναδικό αυτοκίνητο που υπάρχει στο χωριό διανύει καθημερινά όλα κι όλα 20 μέτρα προκειμένου να παραλάβει τις προμήθειες που φτάνουν στη μία και μοναδική προβλήτα του.
Aκολουθήστε μας στo Google News
