Ο Αναστάσης, η Εύη, ο Νίκος, η Μαρία. 4 φίλοι που αποφάσισαν να επισκεφτούν περιοχές της Βόρειας Ιταλίας και μεταφέρουν τις εμπειρίες τους.
“Αρχικός προορισμός μας ήταν το Μιλάνο. Κλείσαμε τα εισιτήρια περίπου δύο μήνες πριν και οργανώσαμε το ταξίδι μας έτσι ώστε εκτός από το κοσμοπολίτικο Μιλάνο να επισκεφτούμε και το γραφικό Μπέργκαμο αλλά και την Βερόνα αλλά και την εντυπωσιακή λίμνη Γκάρντα. Για όλα αυτά μας ήταν απαραίτητο και το αμάξι, το οποίο φροντίσαμε να ενοικιάσουμε μέσω ιντερνετ. Θέλαμε σε μόλις τέσσερις ημέρες να σύλλεξουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες. Να δούμε τα αξιοθέατα. Να περιπλανηθούμε σε άγνωστες περιοχές αλλά και να πραγματοποιήσουμε αγορές. ” μας λέει η Εύη.
Τοσκάνη: Είσαι για ένα road trip που θα θυμάσαι για πάντα;
Αναχώρηση στις 09.30 από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και άφιξη μετά από περίπου δυόμιση ώρες στο Μπέργκαμο, για τους τέσσερις φίλους.
Ημέρα 1η Αθήνα, Μπέργκαμο, Μιλάνο.
“Πρώτος μας σταθμός το Άνω Μπέργκαμο. Μία πόλη που μοιάζει να ξεπηδά από μια άλλη εποχή. Πλακόστρωτοι δρόμοι. Αναγεννησιακά κτήρια. Ο καθεδρικός του ναός επιβλητικός. Συνδέεται με το κάτω Μπέργκαμο, το οποίο είναι μία σύγχρονη πόλη με τελεφερίκ. Ιταλοί κάθε ηλικίας περπατούν στα σοκάκια και αγοράζουν παραδοσιακές ιταλικές λιχουδιές. Με τα πόδια περπατήσαμε και εμείς στα νοτισμένα από τη βροχή σοκάκια και είδαμε την Πιάτσα Βέκια, τον Καθεδρικό ναό Κατεντράλε ντι Μπέργκαμο ε Μπατίστερο, το βαπτιστήριο της Μπασίλικα ντι Σάντα Μαρία Ματζόρε, καθώς και το ιδιόμορφο μαυσωλείο του ζογκλέρ παγκόσμιας φήμης Ραστέλλι. Ακολουθούσαμε τις πινακίδες που υπάρχουν σε κάθε γωνιά της πόλης. Σε κάθε γωνιά μας περίμενε και μία καινούργια έκπληξη. Παντού υπήρχαν υπαίθρια πάρκινγκ στα οποία μπορούσες να αφήσεις το αυτοκίνητο για περίπου ενάμιση ευρώ την ώρα.” λέει ο Αναστάσης. “Κάπου εκεί μας έπιασε καταρρακτώδης βροχή. Επιβιβαστήκαμε γρήγορα στο αυτοκίνητό που νοικιάσαμε από το αεροδρόμιο και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο μας στο Μιλάνο.” συμπληρώνει.
“Φτάσαμε στο Μιλάνο στις 6 το απόγευμα. Πήγαμε γρήγορα στο ξενοδοχείο και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της πόλης και τον ξακουστό γοτθικό Καθεδρικό ναό της πόλης. Εντυπωσιαστήκαμε από το μέγεθος και την αρχιτεκτονική του. Μάθαμε ότι είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος Γοτθικός ναός στον κόσμο και ότι χρειάστηκαν περίπου πέντε αιώνες για ολοκληρωθεί η κατασκευή του. Χιλιάδες τουρίστες σαν και εμάς παρά το γεγονός ότι ο καιρός ήταν βροχερός έκαναν βόλτες στην πλατεία και έπινα τον καφέ τους στα γύρω μαγαζάκια.” Περιπλανηθήκαμε στους εμπορικούς δρόμους. Φάγαμε πίτσα από το ξακουστό Σποντίνι και στη συνέχεια παγωτό. Εντυπωσιαστήκαμε από την εμπορική στοά γκαλέρια Βιτόριο Εμμανουέλε που χτίστηκε τον 18 αιώνα και στην οποία φιλοξενούνται τα μεγαλύτερα εμπορικά καταστήματα. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι γύρω στις 12 που κλείνει το μετρό, όλα τα καταστήματα έκλεισαν. Έμειναν μόνο δύο μπαράκια ανοικτά στα οποία βρίσκονταν ελάχιστοι τουρίστες. Αργότερα καταλάβαμε το γιατι…. Εξαντλημένοι αλλά χορτάτοι από τις δύο διαφορετικές όψεις της βόρειας Ιταλίας επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο γιατί την επόμενη ημέρα θα επισκεπτόμασταν την Βερόνα και τη λίμνη Γκάρντα.”, συμπληρώνει.
Ημέρα 2η. Βερόνα, Λίμνη Γκάρντα.
Στις 10 το πρωί ύστερα από ένα γερό πρωινό ξεκινήσαμε για τη Βερόνα. Μία πόλη εκπληκτική από κάθε πλευρά. Φτάσαμε μέα από την Ότο στραντα μετά από περίπου 1 ώρα και σαράντα λεπτά. Τα διόδια κόστισαν περίπου 11 ευρώ. Το Ιταλικό σύστημα είναι διαφορετικό από το Ελληνικό. όταν μπαίνεις στον αυτοκινητόδρομο παίρνεις μία κάρτα. όταν βγεις στην έξοδο πληρώνεις ανάλογα με τα χιλιόμετρα που έχεις διανύσει. Στην Βερόνα με το που φτάσαμε μας περίμενε μία υπέροχη έκπληξη. Παραδοσιακό ιταλικό παζάρι με προϊόντα από κάθε γωνιά της Ιταλίας αλλά και από γειτονικές χώρες. Δοκιμάσαμε σχεδόν τα πάντα. και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της πόλης. Θα ήταν περιττό να μιλήσω για τα κτίρια τους ναούς, τα σοκάκια και τις πλατείες.
Με εντυπωσίασε πάρα πολύ το “μικρο Κολοσσιαίο της Βερόνα”, το κάστρο της πόλης, το οποίο περιβάλλεται απο ποτάμι και το σπίτι που εκτυλίχθηκε ο έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Το πιο παράξενο είναι ότι θεωρείται μεγάλη τύχη να πιάσεις το στήθος του αγάλματος της Ηρωίδας του Σέξπιρ.
Εκεί χιλιάδες ερωτευμένοι αφήνουν λουκέτα με τα ονόματα τους σε ένδειξη αιώνιου έρωτα. Επισκέπτονται την αυλή του σπιτιού αλλά και το εσωτερικό του και ποζάρουν στο μπαλκόνι της Ιουλιέτας. Σκεφτόμαστε να δημιουργήσουμε και εμείς στην Ελλάδα κάτι αντίστοιχο καθώς η “μόδα με τα λουκέτα της αγάπης” επεκτείνεται σε αρκετές μεγαλουπόλεις της Ευρώπης. Είχαμε υπολογίσει να περιπλανηθούμε στην πόλη του αιώνιου έρωτα για περίπου πέντε ώρες αλλά τελικά ένα οκτάωρο μας φάνηκε λίγο. Ευτυχώς που αυτή την εποχή στην βόρεια Ιταλία νυχτώνει γύρω στις 10 τοπική ώρα και έτσι είχαμε χρόνο να δούμε το Ηλιοβασίλεμα στη λίμνη Γκάντρα και συγκεκριμένα στο χωριό Σιρμιόνε. Εκεί που έζησε και η “δική μας” Μαρία Κάλλας.” μας περιγράφει η Μαρία. “Φτάσαμε στο χωριό την ώρα του Ηλιοβασιλέματος. Βλέπαμε τη λίμνη και δεξιά μας και αριστερά μας. Σταματήσαμε για τις απαραίτητες τουριστικές φωτογραφιές και ξαφνικά μπροστά μας στην άκρη του χωριού είδαμε ένα υπέρόχο κάστρο. Περάσαμε την πύλη και εκπλαγήκαμε από τους κύκλους που κολυμπούσαν στα νερά Μέσα στο κάστρο τα πάντα ήταν μαγευτικά. Μικρά εστιατόρια με λουλουδιασμένες αυλές,παραδοσιακά σπιτάκια αλλά και επιβλητικά ξενοδοχεία. Ένας δρόμος και ένα πάρκο είχαν το όνομα Μαρία Καλλάς και μία ταμπέλα μας πληροφορούσε ότι στη Βίλα Μενεγκίνι έζησε μέρος της ζωής της, από το 1950 έως το 1959 η Ελληνίδα ντίβα μαζί με τον σύζυγο της. Αφού απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα επιστρέψαμε στο Μιλάνο μέσω της ότοστράντα η οποία είναι πάντα γεμάτη αυτοκίνητα και συχνά μποτιλιαρισμένη παρά τις τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας.¨συμπληρώνει.
Ημέρα 3η. Μιλάνο.
Η τρίτη ημέρα μας ήταν αφιερωμένη στο Μιλάνο. Ξεκινήσαμε από νωρίς το πρωί να δούμε τα αξιοθέατα της πόλης αλλά και να κάνουμε τις αγορές μας. Πρώτος σταθμός μας το Πάρκο Σεμπιόνε, το οποίο δημιουργήθηκε το 1888 και είναι ανάμεσα σε δυο σημαντικά αξιοθέατα, το Κάστρο του Σφόρζα και την Αψίδα της Ειρήνης. Στο πάρκο καλλιτέχνες έδιναν υπαίθριες συναυλίες και χιλιάδες τουρίστες με τα “σελφοκόνταρα” έβγαζαν φωτογραφίες. Στην συνέχεια πήγαμε στην εκκλησία της Σάντα Μαρία όπου σε έναν ιδιαίτερο χώρο φιλοξενείται ο ξακουστός πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Μυστικός Δείπνος. Ευτυχώς είχαμε κλείσει από την Αθήνα τα εισιτήρια αλλιώς θα ήταν ακατόρθωτο να μπούμε, καθώς η είσοδος στο χώρο είναι αυστηρά για δεκαπέντε λεπτά σε γκρουπ των τριάντα ατόμων.
Στο τέλος βρεθηκαμε ξανά στην πλατεία Ντουόμο και μπήκαμε στο εσωτερικό του επιβλητικού ναού με την φοβερή θέα στην πόλη. Μόνο που το ασανσέρ για να ανέβεις στο υψηλότερο σημείο του ναού και να ατενίσεις την θέα κόστιζε 12 ευρώ και έτσι επιλέξαμε να ανεβούμε με τα πόδια, πράγμα που αποδείχτηκε εξαντλητικό”, περιγράφει ο Νίκος. Την υπόλοιπη ημέρα την αφιερώσαμε στα κορίτσια της παρέας καθώς κάναμε βόλτα στους εμπορικούς δρόμους της πόλης. Οι Μιλανέζοι φημίζονται για την φινέτσα τους και είναι από μόνοι τους αξιοθέατα. Αφού γεμίσαμε αρκέτές σακούλες με ψώνια γυρίσαμε για λίγο στο ξενοδοχείο. Ανακαλύψαμε ότι ήταν λάθος να μετακινηθούμε στο κέντρο του Μιλάνο με το αυτοκίνητο καθώς δεν υπάρχουν πουθενά ελεύθερες θέσεις στάθμευσης. Το μετρό και το τραμ είναι η ενδεδειγμένη λύση καθως με 4,5 ευρώ την ημέρα μετακινείται κανείς πολύ πιο γρήγορα από ότι με το αυτοκίνητο.
Νωρίς απόγευμα καταλήξαμε στην περιοχή Ναβίλι. Το στέκι της νεολαίας. (Για αυτό δεν είχε κόσμο στην πλατεία Ντουομο). Λαοθάλασσα και από τις δύο πλευρές του καναλιού που διασχίζει αυτή την περιοχή του Μιλάνου. Μικρά καφέ, εστιατόρια και μπαράκια που κάνουν κάτι πολύ πρωτότυπο. Με ένα ποτό που κοστίζει από 9 έως 11 ευρώ σου προσφέρουν απεριόριστο φαγητό από πλούσιους μπουφέδες. Εκεί κάτσαμε μέχρι τις 12 το βράδυ. Μας περίμενε πρωινό ξύπνημα και επιστροφή στην Ελλάδα. Επιστρέψαμε με τις βαλίτσες μας γεμάτες εικόνες και εμπειρίες” συμπληρώνει ο Νίκος.
TIPS:
Προσοχή στην ενοικίαση αυτοκινήτου από την Ελλάδα Διαβάστε προσεκτικά τις προϋποθέσεις Δεν είχε ο οδηγός μας μαζί του πιστωτική και χάσαμε τα χρήματα για την ενοικίαση.
Αυτοκίνητο απαραίτητο για εκδρομές αλλά όχι για την πόλη του Μιλάνο. Μετρό και τραμ πάνε παντού.
Φλωρεντία: Tips για να μην θες να γυρίσεις ποτέ από την πρωτεύουσα της Τοσκάνης
Οι μερίδες στα εστιατόρια της Ιταλίας δεν θυμίζουν τις Ελληνικές.
Επισκεφθείτε τα OUTLET της πόλης. Κρύβουν ευκαιρίες.
Εάν δεν γνωρίζετε Ιταλικά πριν κάνετε την παραγγελία σας ρωτήστε τον σερβιτόρο τι ακριβώς παραγγείλατε Οι Ιταλοί τρώνε άλογο.
Κόστος ταξιδιού. Από 400 ευρώ το άτομο.
Πηγή: iefimerida.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
