Όταν ακούς τη λέξη Μαλδίβες, τι σου έρχεται άραγε στο μυαλό; Ειδυλλιακές παραλίες με λευκή άμμο, τιρκουάζ νερά στις απέραντες θάλασσες του Ινδικού Ωκεανού και τροπική ομορφιά;
Ε λοιπόν, ναι, το επιβεβαιώνω. Έτσι ακριβώς είναι. Οι Μαλδίβες, το σύμπλεγμα αυτό νησιών, αποτελούν, πραγματικά, μικρούς επίγειους παραδείσους. Μόλις επισκεφθείς ένα από τα νησάκια, μια αίσθηση αγνότητας και αναζωογόνησης σε κυριεύει. Είναι ο ιδανικός προορισμός για την απόλυτη χαλάρωση, την απομάκρυνση από κάθε λογής τεχνολογικές εξαρτήσεις. Είναι ο τόπος για ξυπόλητες βόλτες και το απόλυτο «άδεισμα« του μυαλού.
Καλωσήρθες στο μέρος όπου υπάρχεις μόνο εσύ και η φύση. Το μέρος, στο οποίο η έννοια του χρόνου δεν υφίσταται. Άφησε πίσω σου το ρολόι και το κινητό και αφέσου σε μια ολιγοήμερη ζωή χωρίς άγχος να προλάβεις κάτι, χωρίς ημερομηνίες και deadlines.
Πάμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας;
Το ταξίδι στις Μαλδίβες το πραγματοποίησα ενόσω βρισκόμουν στη Ντόχα. Από εκεί, ο εξωτικός αυτός προορισμός απέχει περίπου 4,5 ώρες έως το αεροδρόμιο του Μάλε. Από το Μάλε, πας στο νησάκι όπου έχεις κανονίσει να μείνεις. Αργότερα, θα σου πω όλες τις πληροφορίες σχετικά.
Οι Μαλδίβες αποτελούνται από 26 ατόλες και περίπου 250 νησιά που κατοικούνται. Είναι το μικρότερο μουσουλμανικό έθνος στον κόσμο, αλλά και το μικρότερο σε πληθυσμό ασιατικό κράτος. Η κυρίαρχη θρησκεία είναι το Ισλάμ.
Whitsunday ή αλλιώς ο επίγειος παράδεισος της Αυστραλίας!
Το όνομα Μαλδίβες προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, από το Maale Dhivehi Raajje, που σημαίνει «Το Νησιωτικό Βασίλειο υπό την εξουσία του Μάλε». Οι κάτοικοι ονομάζονταν Dhives (Dhivehin), που σημαίνει νησιώτες. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το όνομα προέρχεται από το σανσκριτικό mālādvīpa, που σημαίνει «γιρλάντα νησιών», ή από το mahilā dvipa, που σημαίνει «νησί των γυναικών», δεδομένης της μητριαρχικής κοινωνίας που επικρατούσε πριν την έλευση του Ισλάμ.
Τα τελευταία χρόνια οι Μαλδίβες έχουν γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη, καθώς όλα τα νησάκια έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά. Επίσης, τα πολυτελή ξενοδοχεία και resorts, αυτά τα φανταστικά που σίγουρα θα έχεις δει κάπου, αυτά με τα υπέροχα σπιτάκια πάνω στη θάλασσα, δεν είναι η μόνη επιλογή. Τα πεντάστερα resorts είναι σαφώς ιδανικά για να μείνεις, αλλά υπάρχουν και άλλες επιλογές, low budget, που δεν παρέχουν σαφώς την πολυτέλεια των resorts, παραμένουν, όμως, αξιοπρεπέστατα και πεντακάθαρα.
Ένα τέτοιο επιλέξαμε κι εμείς για τη διαμονή μας, στο νησάκι Fulidhoo, έπειτα από αρκετό ψάξιμο. Η επιλογή αποδείχθηκε σωστή και πολύ ενδιαφέρουσα! Γιατί το λέω αυτό; Γιατί ένιωσα, κυριολεκτικά, ένα με το περιβάλλοντα χώρο. Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο, μας περίμενε ο απίστευτα συμπαθής και ευγενικός ντόπιος Ατίφ. Μας παρακάλεσε να βγάλουμε τις σαγιονάρες στο χώρο του ξενοδοχείου (γενικά, στην Ασία υπάρχει έντονα αυτό, το ‘βγάζω τα παπούτσια μου μέσα στο χώρο των εστιατορίων ή άλλων δομών’). Κάτσαμε στο χώρο του εστιατορίου, μας κέρασε ένα δροσερό κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ και μας μίλησε λίγο για το μέρος.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις για τις Μαλδίβες είναι ότι ισχύουν οι μουσουλμανικοί κανόνες, συνεπώς αλκοόλ δε σερβίρεται (εκτός κι αν μένεις στα resorts, εκεί υποθέτω θα βρεις), ενώ ο χώρος, το κομμάτι παραλίας που μπορείς να κάνεις μπάνιο με το κλασικό μαγιό είναι συγκεκριμένος και λέγεται ‘bikini beach’.
Αυτές, όμως, τις πληροφορίες, θα στις εξηγήσω και στο τέλος του κειμένου.
Τώρα προέχει να σου μιλήσω για την απίστευτη ομορφιά του τόπου. Είναι ακριβώς όπως τον είχα στο μυαλό μου. Ο ήλιος, δε, έκανε τα χρώματα να δείχνουν ακόμη πιο όμορφα, καθιστώντας τη φύση το καλύτερο «φίλτρο» όλων. Το τιρκουάζ της θάλασσας ήταν ακόμη πιο έντονο, το πράσινο των δέντρων ακόμη πιο πράσινο. Ένας τόπος αγνός.
Η φύση τώρα, είναι και αυτή ένα κεφάλαιο από μόνη της. Τροπική βλάστηση, πλούσιος επίγειος αλλά και υποβρύχιος κόσμος.
Ένα πρωί, πήραμε σκαφάκι από το νησί μας και μέσα σε 20 λεπτά βρεθήκαμε σε ένα μέρος ιδανικό για snorkelling. Μάλιστα, ανάμεσα στα διάφορα είδη μεγάλων, μικρών και πολύχρωμων ψαριών, έβλεπες και καρχαρίες! Μη φοβηθείς, όμως. Το συγκεκριμένο είδος είναι χωρίς δόντια και είναι ακίνδυνοι. Ωστόσο, το θέαμα των μεγάλων ψαριών που κολυμπούν σχεδόν στα πόδια σου και των καρχαριών, που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος, είναι κάτι που θα σου προκαλέσει δέος. Στην αρχή ίσως και λίγο φόβο. Μετά, δέος και θαυμασμό.
Μετά το snorkelling βρεθήκαμε σε έναν άλλο επίγειο παράδεισο, που λέγεται Sand Bank. Σε ένα μέρος, που δεν υπάρχουν και πολλά λόγια για να το περιγράψει κανείς. Στη μέση του ωκεανού, ξεπηδά μια λωρίδα γης και δημιουργεί ακτή. Πλησιάζεις με το σκαφάκι και ξαφνικά, ενώ βρίσκεσαι στον ωκεανό και στη μέση του πουθενά, περπατάς στην ακτή και στην άμμο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο τριγύρω. Δεν ακούς και δεν βλέπεις τίποτα άλλο. Τα χρώματα δε, της θάλασσας και του ουρανού, γίνονται ένα και δημιουργούν όσες αποχρώσεις του μπλε μπορείς να φανταστείς. Αυτό το σκηνικό και το συναίσθημα γαλήνης που βίωσα είναι κάτι που μου έχει μείνει αξέχαστο από τα έως τώρα ταξίδια μου.
Ή άλλη έντονη στιγμή μου, ήταν όταν διέσχισα τον Ινδικό ωκεανό με σκάφος, ενώ είχε πέσει ο ήλιος, πηγαίνοντας από το Μάλε στο Fulidhoo.
Πώς κυλά η ζωή σε ένα μικρό νησάκι;
Απλά. Νομίζω ότι αυτή είναι η πλέον κατάλληλη λέξη. Απλότητα. Να σου πω το δικό μου πρόγραμμα (αν και η λέξη ΄πρόγραμμα’ δεν υφίστασται στις Μαλδίβες, ας το πούμε ‘συνήθεια’ καλύτερα). Ξύπνημα, γύρω στις 6 ή 7, πρωινό στο ξενοδοχείο, βόλτα στο νησάκι, μπάνιο στη bikini beach έως την ώρα του μεσημεριανού φαγητού. Στο ξενοδοχείο μας μπορούσες να φας, εάν είχες ενημερώσει το σεφ νωρίτερα, για να σου ετοιμάσει το φαγητό.
Μάλιστα, σου ζητούσε και προτίμηση. Δεν είχες πολλές, η αλήθεια είναι, αλλά και πάλι. Καταλαβαίνεις πόσο οικείο και σπιτικό ήταν το περιβάλλον. Το φαγητό που ετοίμαζε ήταν πλουσιότατο και πεντανόστιμο. Έπειτα, μεσημεριανή σιέστα, παραλία, φαγητό ξανά εάν θέλεις και ύπνος νωρίς. Τα βράδια, δε, η θαλάσσια φύση ξυπνά! Τα καβουράκια γεμίζουν την ακτή, τα σαλάχια κάνουν βόλτες στα ρηχά και οι ντόπιοι ψαράδες φέρνουν ψάρια, κυρίως τόνο, το ψάρι σε αφθονία.
Μάλιστα, το καθημερινό μας μενού περιελάμβανε τόνο σε κάθε πιθανή εκδοχή μαγειρέματος. Ψητό, τηγανητό, ωμό. Λίγο πριν, σου ανέφερα για το πρωινό. Το πρωινό γεύμα ήταν επίσης απλό και λιτό. Συγκεκριμένα, πέρα από ψωμί, μαρμελάδα και πιτάκια είχε το κλασικό ντόπιο έδεσμα, maldivian breakfast, ένα μείγμα τόνου (φυσικά), καρύδας, κρεμμυδιού, τσίλι και λεμονιού. Ομολογουμένως, ήταν πολύ καλό.
Στην επιστροφή μας από το Fulidhoo, κάναμε μια στάση για μια ημέρα στο πολύ τουριστικό Maafushi. Το νησί αυτό, επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στο Male και στο αεροδρόμιο, συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη κίνηση και ιδιαίτερα ανεπτυγμένο. Για τους λόγους αυτούς, δε μου άρεσε. Είχε κόσμο, βαβούρα, σκόνη και φασαρία από τις κατασκευές και αρκετά οχήματα που χαλούσαν το σκηνικό ‘Γαλάζια Λίμνη’ που είχα ζήσει τις προηγούμενες ημέρες. Για να καταλάβεις σε τι παρθένο σκηνικό ζούσα για τέσσερις ημέρες, με ενόχλησε ακόμη και ο κατάλογος φαγητού στο ξενοδοχείο, με τις πολλές επιλογές. Στο Fulidhoo δεν υπήρχαν αυτά. Ο μάγειρας σου έδινε δυο τρεις επιλογές για να διαλέξεις ή του ζητούσες εσύ κάτι.
Συνεπώς, το Maafushi δεν το προτείνω. Οφείλω, όμως, να σε ενημερώσω ότι εάν είσαι λάτρης των καταδύσεων ή άλλων δραστηριοτήτων, στο νησί αυτό θα βρεις πληθώρα επιλογών και σε καλές τιμές. Γενικά, όμως, υπάρχουν τόσα πολλά νησάκια που μπορείς να μείνεις.
Από το Maafushi πραγματοποίησα μια πολύ ωραία εκδρομή. Πήγα για ψάρεμα! Μπορεί η απόπειρά μου να στέφθηκε με την απόλυτη αποτυχία, αφού δεν κατάφερα να πιάσω ούτε ένα ψάρι, το ηλιοβασίλεμα, όμως, που αντίκρισα πηγαίνοντας εκεί είναι μια εικόνα απίστευτη.
Ηλιοβασίλεμα στο Maafushi
Πώς πας στις Μαλδίβες και πώς επιλέγεις που θα μείνεις
Στις Μαλδίβες πας αεροπορικώς από Αθήνα, με ενδιάμεση στάση στη Ντόχα. Αθήνα-Ντόχα τέσσερις ώρες και κάτι, Ντόχα- Μάλε η ίδια απόσταση.
Από το Μάλε τώρα και το αεροδρόμιο Ibrahim Nasir, πρέπει να δεις πώς θα πας στο νησάκι που έχεις κανονίσει και καλό είναι να το έχεις διευθετήσει από πριν με τον ξενοδόχο, ώστε να σε κατευθύνει. Οι αποστάσεις διαφέρουν ανάλογα με το πώς θα πας. Έχεις τρεις επιλογές.
Είτε με υδροπλάνο, το οποίο είναι αρκετά κοστοβόρο, αλλά η εμπειρία πρέπει να είναι μοναδική. Είτε με ταχύπλοο που σε πάει απευθείας στο νησί σου, οικονομική και γρήγορη λύση, είτε με το πλοίο της γραμμής, η φθηνότερη, αλλά και η πιο αργή λύση. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δώσεις στις ημέρες που θα ταξιδέψεις. Η Παρασκευή είναι ημέρα δημόσιας αργίας κι έτσι, το πλοίο της γραμμής δεν εξυπηρετεί. Το ίδιο και η Τετάρτη.
To design σε άλλο level!Η ελληνική εταιρία που σχεδιάζει απίθανα σπίτια από Container
Η φύση ζωντανεύει το βράδυ
Η επιλογή του νησιού στο οποίο θα μείνεις έγκειται στο ξενοδοχείο που θα επιλέξεις, μιας που κάθε νησί φιλοξενεί, ουσιαστικά, κι ένα ξενοδοχείο.
Που μένεις
Είτε στα 4στερα και 5στερα πολυτελή resorts, τα οποία προφανώς αξίζουν, γιατί συμβάλλουν στη συνολική εμπειρία. Η τιμή διαφέρει ανάλογα με το αν θα νοικιάσεις βίλα πάνω στη θάλασσα, βίλα μέσα στη θάλασσα ή βίλα χωρίς να είναι σε θάλασσα. Εάν προνοήσεις και κλείσεις νωρίς, θα βρεις καλύτερες τιμές, χωρίς βέβαια να μιλάμε και πάλι για οικονομικές λύσεις. Η άλλη επιλογή, αυτή που επέλεξα κι εγώ, είναι η διαμονή σε μικρότερα ξενοδοχεία, τα οποία είναι αξιοπρεπέστατα (θέλει πολύ ψάξιμο), στα οποία ενδεικτικά, οι τιμές κυμαίνονται (περίπου) στα 200 ευρώ για 2 άτομα και 4 διανυκτερεύσεις. Γενικά, όμως, να γνωρίζεις ότι υπάρχουν επιλογές για κάθε budget.
Θέα από το δωμάτιο
Τι να έχεις υπόψη
Στις Μαλδίβες ισχύουν οι μουσουλμανικοί κανόνες, συνεπώς αλκόολ και χοιρινό στα μικρά νησάκια με τα low budget ξενοδοχεία δεν θα βρεις. Επίσης, μπάνιο μπορείς να κάνεις στις λεγόμενες bikini beaches.
Τα νησάκια είναι κυριολεκτικά πολύ μικρά και δεν έχεις κάτι να κάνεις. Πέρα από τα ξενοδοχειάκια, ίσως υπάρχει και ένα, ας το πούμε, καφέ-εστιατοριάκι. Μπορείς, βέβαια, να κάνεις καταδύσεις ή να πας κοντινές εκδρομές, σαν αυτή που πήγα εγώ.
Υποθέτω ότι στα μεγάλα resorts τα πράγματα θα είναι λίγο διαφορετικά. Θα έχει βραδιές με μουσική, barbeque nights κτλ. Λογικά θα έχει και αλκοόλ και περισσότερες επιλογές για δραστηριότητες. Και πάλι, όμως, η ζωή κινείται σε ήρεμους ρυθμούς.
Γι’αυτό δεν θα πρότεινα τις Μαλδίβες για πολλές μέρες. Ή θα τις πρότεινα συνδυαστικά με κάτι άλλο.
Η ιδανική περίοδος για να πας είναι Νοέμβριος έως Μάρτιος. Είναι η ασφαλής επιλογή λόγω καιρού. Τους υπόλοιπους μήνες, και πάλι καλός θα είναι ο καιρός, αλλά ρισκάρεις συννεφιά και μουσώνες. Είναι και θέμα, τύχης, όμως. Ο Μάιος που πήγα εγώ, είναι «επικίνδυνος» μήνας, αλλά ήμουν τυχερή και οι μέρες μου εκεί ήταν ηλιόλουστες.
Η επίσημη γλώσσα είναι τα ‘ντιβέχι’, αλλά παντού μιλούν, φυσικά, αγγλικά. Το τοπικό νόμισμα είναι η ‘rufiyaa’ και αντιστοιχεί σε 0.054 ευρώ. Βέβαια, μπορείς να πληρώνεις είτε με δολάρια, είτε με πιστωτική κάρτα.
Οι φωτογραφίες του κειμένου είναι άφιλτρες. Το μέρος είναι παράδεισος. Το υπογράφω αυτό. Τα χρώματα της θάλασσας, της φύσης, του ηλιοβασιλέματος. Η ηρεμία. Η ευγένεια των ντόπιων. Όλα αυτά συνθέτουν ένα απίστευτο τοπίο και έναν απίστευτο προορισμό για εξόρμηση.
πηγή:huffingtonpost.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
