Σύντομες αποδράσεις καλοκαιριού σε νησιά

Οι μονοήμερες που περιλαμβάνουν, μία σύντομη έστω, διαδρομή με καράβι έχουν μία έξτρα αίσθηση διακοπών σε σχέση με το να οδηγήσουμε, για παράδειγμα, μέχρι το Σούνιο.

Δεν είναι μόνο ότι χρειαζόμαστε λιγότερη ώρα για να βρεθούμε σε μια παραλία που να πλησιάζει, έστω, στην εικόνα που ονειρευόμασταν όλη την εβδομάδα στο γραφείο.

Είναι, κυρίως, η αίσθηση του καταστρώματος, οι γλάροι που ακολουθούν το καράβι, ακόμη και το ότι μπορούμε να χαζεύουμε τα κύματα, ενώ το να κολλάς στην κίνηση καθοδόν για την παραλία πόση διαφορά μπορεί να έχει από το να κολλάς στην κίνηση καθοδόν για το γραφείο;

Στα νησιά «της μονοήμερης», το μισό ταξίδι είναι η διαδρομή –άσχετα αν αυτή διαρκεί από δέκα λεπτά έως δύο ώρες. Το άλλο μισό είναι τα tips που συγκεντρώσαμε για τον προορισμό.
Βουτιές και γεύσεις στην Αίγινα

Το πρώτο πλοίο την Κυριακή αναχωρεί στις 7.00 το πρωί, το τελευταίο επιστρέφει στις 22.30 –αν είστε πρωινοί τύποι, μιλάμε για extra large μονοήμερη, αν πάλι όχι, τα ferry boat και τα flying dolphin τα καλοκαίρια πηγαινοέρχονται με συχνότητα μισάωρου, οπότε ουδείς λόγος ανησυχίας υπάρχει. Το ταξίδι διαρκεί μόλις μία ώρα κι ένα τέταρτο με ferry boat ή 40 περίπου λεπτά με flying dolphin.

Λειψοί, ένα νησί που τίποτα δεν του λείπει

Tip: Για έξτρα οικονομία, θυμηθείτε πως τα ποδήλατα στο ferry boat μεταφέρονται δωρεάν και στον ηλεκτρικό μέχρι τον Πειραιά επίσης. Μία από τις ωραιότερες διαδρομές για ποδηλατάδα στο νησί (και ίσως η μοναδική χωρίς απότομες ανηφόρες) είναι εκείνη που ξεκινά από το λιμάνι και κινείται παραλιακά μέχρι το ψαροχώρι της Πέρδικας. Extra bonus, το ότι θα απαλλαγείτε και από τις θερμίδες που θα αποκομίσετε στο ουζερί ή το ταβερνάκι.

Οι βουτιές: Στο μέχρι πρότινος «μυστικό» Κλειδί, κοντά στο ψαροχώρι της Πέρδικας. Το μυστικό των φανταστικών νερών του τα τελευταία χρόνια διέρρευσε, με αποτέλεσμα πολλές φορές η παραλία να συγκεντρώνει τόσο κόσμο και τόσα σκάφη που να μην ανταποκρίνεται στη φήμη της.

Έχετε πάντα έτοιμο ένα plan B, για την περίπτωση που ατυχήσετε: Αξιοπρεπείς επιλογές αποτελούν οι δύο αμμουδερές παραλίες του Μαραθώνα, «άλφα» και «βήτα» όπως και η πιο οικογενειακή αμμουδιά της Βαγίας. Οι ερημίτες παίρνουν το βαρκάκι από την Πέρδικα και περνούν απέναντι, στο ακατοίκητο, καταπράσινο νησάκι που λέγεται Μονή, για να βουτήξουν στα πιο διάφανα νερά του Σαρωνικού.

Και οι γεύσεις: Το ταβερνάκι της Βαγίας, ακριβώς επάνω στην παραλία, είναι μια συμπαθητική λύση αν βρίσκεστε εκεί και δεν θέλετε να απομακρυνθείτε σε αναζήτηση τροφής. Λέγεται «ο Θησαυρός της Βαγίας», όπως το ομώνυμο βιβλίο –ή η τηλεοπτική σειρά, αν προτιμάτε– και σερβίρει απλές γεύσεις: ζουμερή χωριάτικη, κομμένες στο χέρι τηγανιτές πατάτες, χταποδάκι στα κάρβουνα και καλαμαράκια τηγανιτά.

Άλλες εξαιρετικές επιλογές είναι ο Σκοτάδης, στην παραλία της Αίγινας, για φρέσκο ψάρι, θαλασσινά και λοιπά μεζεδάκια, ο Βατζούλιας, στον Ασώματο για σπιτικά μαγειρευτά, το ουζερί Γελαδάκη στην ψαραγορά για ουζοκατάνυξη μετά μεζέδων και ο Αντώνης, στην Πέρδικα για φρέσκα θαλασσινά και ψάρια με θέα θάλασσα.
Prive θαλασσο-διαδρομές στον Πάτροκλο

Αν δεν τον έχετε ακουστά… δεν έχετε περάσει πολλούς Αυγούστους στην Αθήνα. Το μικρό νησάκι απέναντι από την παραλία του Χάρακα, εντός των ορίων του Δήμου Κερατέας, είναι μεν ιδιωτικό, προσφέρεται όμως για «μπάνιο και ψάρεμα σε ωραία παραλία», όπως αναφέρει η πινακίδα του κυρίου Κώστα που αναλαμβάνει να μας περάσει απέναντι με την βάρκα του, τον Κέρβερο. Θα δείτε την πινακίδα σε ένα πλάτωμα στο δεξί σας χέρι, αμέσως μόλις περάσετε τα όρια του Δήμου Κερατέας επί της παραλιακής Αθηνών-Σουνίου και λίγο πριν φτάσετε στην παραλία του Χάρακα.

Η δημοφιλής παραλία στον Πάτροκλο είναι εκείνη που «κοιτάζει» προς τον Χάρακα: αμμουδερή, με διαυγή νερά και εντελώς ερημική –όπως άλλωστε και όλο το υπόλοιπο νησάκι– για έξτρα αίσθηση απομόνωσης. Παλαιότερα λειτουργούσε εδώ ένα ταβερνάκι, το οποίο πλέον έχει κλείσει, οπότε πάρτε προμήθειες για την εξαιρετικά πιθανή περίπτωση που δελεαστείτε να περάσετε εδώ όλη την ημέρα. Αν έχετε διάθεση για εξερευνήσεις, ζητήστε από τον κύριο Κώστα να σας δείξει τους ορμίσκους στην πίσω πλευρά του νησιού.

Μοναδικά τουριστικά αξιοθέατα που ανακαλύφθηκαν κατά τύχη

Ρομαντζάδα στα σοκάκια της Ύδρας

Λίγη ώρα παραπάνω την χρειάζεστε για να φτάσετε –δύο ώρες παρά κάτι, για να ακριβολογούμε αλλά, αν το καλοσκεφτείτε, άλλη τόση θέλετε και για να φτάσετε στις πρώτες συμπαθητικές παραλίες της Αθηνών – Σουνίου –κι εκεί δεν θα έχετε extra bonus γραφικά αρχοντικά, πλακόστρωτα καλντερίμια και την απόλυτη ησυχία ενός νησιού που έχει εξορίσει τον θόρυβο των μηχανών.

Tip: Αν δεν σας βολεύουν τα δρομολόγια, δεν βρίσκετε εισιτήρια, ή σας φαίνονται πολλά τα 51€ πήγαινε-έλα, υπάρχει και η εναλλακτική να οδηγήσετε τα 180 χιλιόμετρα μέχρι το λιμανάκι της Ερμιόνης στην Πελοπόννησο, και να πάρετε από εκεί το flying dolphin που θα σας περάσει απέναντι σε μόλις 20 λεπτά. Το εισιτήριο, σε αυτήν την περίπτωση, κοστίζει 19€ το άτομο μετ’ επιστροφής.

Οι βουτιές: Αν και δε φημίζεται για τις παραλίες της, η Ύδρα διαθέτει μερικές χαριτωμένες γωνιές για να βουτήξετε, εκ των οποίων ξεχωρίζουν ο Άγιος Νικόλας, για τα κρυστάλλινα νερά του, και ο Βλυχός για το ξακουστό ταβερνάκι της Μαρίνας όπου θα δοκιμάσετε εξαίσια θαλασσινά μετά τις βουτιές σας. Για να αποφύγετε το θαλάσσιο ταξί –που θα επιβαρύνει κατά τι το budget σας– ακολουθήστε για δεκαπέντε περίπου λεπτά το παραλιακό μονοπάτι που συνδέει την πόλη με τα Καμίνια. Η παραλία είναι λιλιπούτεια και όχι αυτό που θα λέγαμε φαντασμαγορική, αλλά το αμφιθεατρικό, πέτρινο café bar Castello που άνοιξε πριν λίγα χρόνια ακριβώς από πάνω της προσφέρεται για lounging και people watching α λα 70s. Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες για βόλτες εδώ και για βουτιές εδώ.

Και οι γεύσεις: Σπιτικά μαγειρευτά και τοπικές σπεσιαλιτέ θα δοκιμάσετε στο Γειτονικό –οι ντόπιοι το ξέρουν ως Ταβέρνα της Χριστίνας– και την Ξερή Ελιά στην πόλη και τα δύο. Μεζεδάκια μετά ουζοκατάνυξης στο Παραδοσιακό, επίσης στην πόλη. Ψαρομεζέδες και φρεσκότατα θαλασσινά, αλλά και ασύγκριτο ζυμωτό ψωμί, στη Μαρίνα στο Βλυχό. Τι εννοείτε «το είπαμε αυτό»;