Η έντονη αντιφατικότητά της μαγεύει τον επισκέπτη. Πόλη σύγχρονη, με ανεξίτηλα τα σημάδια των εκάστοτε αποικιοκρατών, η Σιγκαπούρη βρίσκεται στην Ανατολή κι όμως κινείται σε ρυθμούς της Δύσης. Πρωτεύουσα της πληροφορικής, με την υψηλή τεχνολογία να έχει τον πρώτο λόγο, συμπορεύεται αρμονικά με τις αιώνιες παραδόσεις.
Διαβάστε ακόμα: Γιατί το αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης έχει τρελάνει όλο τον κόσμο;
Η ύπαρξη των τεράστιων γυάλινων πύργων δεν καταργεί το πράσινο και η πληθωρική εικόνα τηςΣιγκαπούρης -δίχως να ξενίζει- παντρεύει χωρίς προσπάθεια το θαύμα της αρχιτεκτονικής και τους ουρανοξύστες με τις οάσεις πρασίνου και τα σπίτια μιας άλλης εποχής. Η ελευθερία αφομοιώνει ακόμη και τους πιο αυστηρούς νόμους της κυβέρνησης για τις απλές, καθημερινές δραστηριότητες. Σ’ αυτό το τεράστιο λιμάνι, σε ένα απέραντο σταυροδρόμι λαών όπου βασιλεύουν η τάξη και η καθαριότητα, μια πανσπερμία εθνοτήτων ζει και δουλεύει ακούραστα. Και τελικά, εκτός από αυτούς και άλλους πολλούς, άλλος ένας λόγος για να επισκεφθεί κανείς τη Σιγκαπούρη είναι γιατί έχει ένα τριπλό προνόμιο: είναι και πόλη και νησί και μια χώρα ολόκληρη.
Απλωμένο στη βάση της μαλαισιανής χερσονήσου, το μικρό αυτό νησί της Σιγκαπούρης έχει αλλάξει πολλούς κατοίκους αλλά και ονόματα στο πέρασμα του χρόνου. Pu-luo-chung ή, κατά το ελληνικότερον, «το νησί στο τέλος της χερσονήσου», long yamen ή «το στενό του δοντιού του δράκου». Pancur ή «άνοιξη» ήταν μερικά από τα πάμπολλα ονόματα που της έδωσαν οι εκάστοτε άποικοί του. Κι όμως, η τωρινή ονομασία του νησιού προέκυψε από ένα λάθος! Σύμφωνα, λοιπόν, με ένα μαλαισιανό θρύλο, ένας πρίγκιπας από τη Σουμάτρα είχε δει στην Temasek ένα λιοντάρι. Ο βασιλιάς των ζώων θεωρούνταν καλός οιωνός, γεγονός που ώθησε τον πρίγκιπα να ονομάσει τη γη εκείνη «Singapura», που στα σανσκριτικά σημαίνει «πόλη των λεόντων». Τί κι αν στη συγκεκριμένη γη δεν κατοίκησαν ποτέ λιοντάρια; Λίγη σημασία έχει. Ο πρίγκιπας, που πιθανότατα είχε δει στην πραγματικότητα όχι λιοντάρι αλλά μια τίγρη, έγινε τελικά ο πιο άξιος πνευματικός πατέρας, αφού η έμπνευσή του κρατά μέχρι σήμερα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ
Ποιός ξέρει όμως; Ίσως η Σιγκαπούρη να είχε μείνει ένας ήσυχος, παρθένος τόπος, μακριά από την εξέλιξη, αν στην Ιστορία της δεν είχε εμπλακεί ο σερ Στάμφορντ Ραφλς. Κάτω από τη βρετανική κυριαρχία, λοιπόν (από την οποία πάλεψε να ξεφύγει τα επόμενα χρόνια), και συγκεκριμένα την κηδεμονία του σερ Ραφλς, η ανάπτυξή της εκτοξεύθηκε και η οικονομία της απογειώθηκε. Η «μια χούφτα άνθρωποι» που είχε φέρει μαζί του ο σερ Ραφλς πολλαπλασιάστηκαν και ένας τεράστιος αριθμός μετανάστευσε εκεί προς αναζήτηση εργασίας. Το λιμάνι έγινε παγκόσμιος κόμβος επικοινωνίας. Η πόλη άρχισε να μεταμορφώνεται.
Η Σιγκαπούρη μοιάζει με ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό εθνοτήτων: 4,3 εκατομμύρια ψυχές μοιράζονται αρμονικά τα 660 τ.χλμ. της γης της: Κινέζοι, Ινδοί, Μαλαίοι και Ευρωπαίοι. Κι αυτό το μείγμα λαών είναι διάχυτο παντού: στη γλώσσα, τη θρησκεία, την καθημερινότητα, τα χρώματα, τις μυρωδιές, την αρχιτεκτονική της πόλης. Η Τσάινατάουν είναι γεμάτη παλιούς ναούς, ανθρώπους που λένε τη μοίρα και καλλιγράφους. Στη Μικρή Ινδία, ο επισκέπτης μπερδεύεται στο πολύβουο πλήθος και τα χιλιάδες προϊόντα, τις αγορές με υφάσματα, καρυκεύματα, ακόμη και εικόνες. Στην αραβική συνοικία, το κάλεσμα του ιμάμη ακούγεται από το πιο κοντινό τζαμί. Όλα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα πως -σε πείσμα πολλών- η ιδιαιτερότητα του κάθε λαού μπορεί να τα βάλει με το ισοπεδωτικό προφίλ της σύγχρονης μεγαλούπολης, ακόμη και να θριαμβεύσει.
ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΓΙΟΡΤΗ
Παρ’ όλα αυτά, η Σιγκαπούρη παραμένει μια σύγχρονη μεγαλούπολη που δεν μπορεί να υποκύψει στον συντηρητισμό της. Κι έτσι, μοιραία, αφήνει τους αυστηρούς κανόνες, που ισχύουν σχεδόν για τα πάντα, να τη χειραγωγούν. Μπορεί οι πολίτες της να απολαμβάνουν ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα παγκοσμίως, το ποινικό σύστημα, ωστόσο, που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (από το μάσημα μιας τσίχλας ως το bungee-jumping), τιμωρεί για πράξεις όπως να μη ρίξει κάποιος νερό σε δημόσια τουαλέτα ή να παίζει κάποιο μουσικό όργανο στο δρόμο χωρίς άδεια. Η κυβέρνηση, πάντως, ενθαρρύνει τους πολίτες να κάνουν περισσότερα παιδιά, να είναι πιο ευγενικοί μεταξύ τους και να μιλούν καλά αγγλικά.
Κι επειδή η Σιγκαπούρη βρίθει λαών και θρησκειών, κάθε έθιμο ή επέτειος γίνεται άλλοθι για γιορτή. Βουδιστές, ινδουιστές, μουσουλμάνοι ακολουθούν το σεληνιακό ημερολόγιο, οπότε οι ημερομηνίες των φεστιβάλ ποικίλλουν από έτος σε έτος.
Διαβάστε ακόμα: Σιγκαπούρη – Εντυπωσιακές φωτογραφίες από μια πόλη βγαλμένη απ’ το μέλλον
ΑΓΟΡΕΣ
Η Σιγκαπούρη αποτελεί σίγουρα έναν επίγειο παράδεισο για τους καταναλωτές, με την Orchard Road και τα άφθονα εμπορικά κέντρα της πόλης να παραμένουν ο προσφιλέστερος προορισμός των τουριστών. Καθόλου δεν υστερούν, σε ποιότητα και φολκλόρ, οι υπαίθριες αγορές, τα μαγαζάκια και τα παζάρια της Μικρής Ινδίας, της Mosque Street και της Τσαϊνατάουν.
Aκολουθήστε μας στo Google News
