Οι Ινδιάνοι υπέφεραν τα πάνδεινα από τους αποικιοκράτες. Πολλοί τους θεωρούν άγριους ακόμα και σήμερα, αλλά αν διαβάσουν την ιστορία των πολέμων μεταξύ ιθαγενών και αποίκων στις ΗΠΑ, αυτοί που κερδίζουν μακράν τον τίτλο του άγριου, είναι οι «πολιτισμένοι» άποικοι.
Μέχρι οι Αμερικάνοι να καταφέρουν να φτάσουν στον Ειρηνικό Ωκεανό, οι συγκρούσεις με τους Ινδιάνους ήταν πολλές. Το 1861, ξεκίνησε ο Αμερικανικός Εμφύλιος. Οι στρατιωτικές δυνάμεις που περιφρουρούσαν τις περιοχές όπου ελέγχονταν από Ινδιάνους έφυγαν για να πολεμήσουν. Αντικαταστάθηκαν από πολιτοφυλακές, που είχαν έλλειψη στρατιωτικής παιδείας αλλά και παιδείας γενικότερα. Δεν είχαν κανέναν σεβασμό για τον αντίπαλο, είτε αυτός ήταν πολεμιστής, είτε άμαχος.
Τα 19+1 εντυπωσιακότερα μνημεία σε όλο τον κόσμο!(photos)
Το 1864, οι πολιτοφύλακες επιτέθηκαν σε χωριά των Αραπάχο και των Σεγέν, σκοτώνοντας τουλάχιστον 400 άτομα, μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά. Η σφαγή του Σαντ Κρικ, οδήγησε τους Ινδιάνους σε εξέγερση. Η μεγαλύτερη φυλή στα εδάφη των ΗΠΑ, ήταν οι Σίου, που όμως ήταν χωρισμένοι σε διάφορα μέρη και φυλές. Αυτό λύθηκε το 1866, από τον «Καθιστό Ταύρο».
Γεννήθηκε το 1831. Το πραγματικό του όνομα ήταν «Tatanka Iyotake» που σημαίνει «Βουβάλι που κάθεται κάτω». Η φυλή του ήταν οι Χουνκπάπα Λακότα, μια από τις πολλές φυλές των Σίου. Από τα 14 του χρόνια έδειξε σημάδια ανδρείας, θάρρους αλλά και λογικής. Στα 35 του και μετά την Σφαγή του Σαντ Κρίκ, έγινε ηγέτης όλων των φυλών των Σίου και ηγήθηκε στον πόλεμο που κράτησε μέχρι το 1868, όταν και οι Αμερικανοί υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης με τους Σίου, παραχωρώντας τους μια μεγάλη περιοχή στην Νότια Ντακότα.
Αυτοί είναι οι δρόμοι που ένωναν τον αρχαίο κόσμο και πρέπει να περπατήσει κάθε ταξιδιώτης (Photos)
Ωστόσο η περίοδος ειρήνης δεν κράτησε για πολύ. Στην Νότια Ντακότα βρέθηκε χρυσάφι και οι λευκοί χρυσοθήρες παραβίαζαν τα όρια των εδαφών των Σίου. Ο πόλεμος δεν άργησε να έρθει. Ο Καθιστός Ταύρος ένωσε τους Σίου με τους Σεγέν και αντιστάθηκε σθεναρά στον Ταγματάρχη Τζόρτζ Κάστερ. Ο «Μεγάλος Πόλεμος των Σίου» ξεκίνησε, με τους άποικους να μην σέβονται ποτέ οποιαδήποτε συνθήκη με τους ιθαγενείς αλλά πολύ περισσότερο, δεν σεβάστηκαν ποτέ τους ίδιους τους ιθαγενείς.
Η μάχη αυτή προκάλεσε πανικό στην αμερικανική κυβέρνηση. Η νίκη των Σίου, ήταν μεγάλη και ηχηρή και φοβήθηκαν μήπως οι άποικοι σταματήσουν να βλέπουν τους Ινδιάνους ως εχθρούς. Έστειλαν και άλλα στρατεύματα στην Νότια Ντακότα, τα οποία και απέκλεισαν την περιοχή. Η μεγάλη πεινά και ο λιμός που ξέσπασε στον πληθυσμό των Ινδιάνων, ανάγκασαν τον Καθιστό Ταύρο να παραδοθεί το 1877.
Η κυβέρνηση τον φοβόταν και έδωσε εντολή στην Ινδιάνικη Αστυνομία, να τον βγάλει από την μέση. Στις 15 Δεκεμβρίου του 1890, τον βρήκε και τον σκότωσε εν ψυχρώ. Ο γενναίος ιερός αρχηγός των Σίου, ο «τελευταίος των Σίου», ήταν νεκρός.
Το μόνο που ήθελε ο Καθιστός Ταύρος ήταν ένα ειρηνικό περιβάλλον, όπου τα παιδιά του θα μάθαιναν να ζουν με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των Σίου. Αυτός δίδασκε ότι θα πρέπει να ζουν αρμονικά και με εκείνους που δεν έχουν τον ίδιο τρόπο ζωής με την φυλή. Για κακή του τύχη, οι λευκοί άποικοι δεν διδάχτηκαν ποτέ τίποτα τέτοιο…
Πηγή:E-Radio.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
