Το Πήλιο είναι ένας υπέροχος προορισμός για όλο τον χρόνο και σε κάθε ευκαιρία. Τα χωριά του συνδυάζουν με τρόπο μοναδικό βουνό και θάλασσα, δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να απολαύσουν υπέροχες στιγμές. Αν σκέφτεστε λοιπόν με την πρώτη ευκαιρία μια εκδρομή μέχρι το όμορφο Πήλιο, εδώ θα σας προτείνουμε ένα από τα ορεινά χωριά του που δεν είχατε σκεφτεί και ίσως να μην γνωρίζετε κιόλας. Ο λόγος για το όμορφο Κεραμίδι.
Κεραμίδι
Το Κεραμίδι είναι ένα πανέμορφο χωριό του Πηλίου, χτισμένο στις πλαγιές του Μαυροβουνίου, σε υψόμετρο 300 μέτρων και χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός. Απέχει από τη θάλασσα, συγκεκριμένα από τις ακτές του Αιγαίου μόλις 5 χιλιόμετρα και από τον Βόλο 4 χιλιόμετρα στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νομού Μαγνησίας, στα όρια μεταξύ Πηλίου- Μαυροβουνίου.
Λιγότερο γνωστό από άλλα χωριά του Πηλίου αλλά εξίσου όμορφο, το Κεραμίδι χτίστηκε κατά τον 16ο αιώνα σε απομονωμένη περιοχή που αποτελούσε καταφύγιο από τους Τούρκους κατακτητές αλλά και από τους πειρατές που πραγματοποιούσαν συχνές επιδρομές στις ακτές του Αιγαίου.
Μέχρι την δεκαετία του 1950 ο οικισμός δεν είχε πρόσβαση από την στεριά και ο μόνος δρόμος επικοινωνίας ήταν ο θαλάσσιος. Πρόκειται για έναν πολύ γραφικό τόπο με το Αιγαίο να απλώνεται στα πόδια του και τη Χαλκιδική να διακρίνεται στο βάθος του ορίζοντα!
Το χωριό συνδυάζει συνδυάζει μοναδικά το βουνό με τη θάλασσα, αφού από τη μια βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων μέσα στη φύση και από την άλλη σε απόσταση αναπνοής (5 χλμ.) βρίσκονται οι ακτές του Αιγαίου.
Το Κεραμίδι είναι παλιό χωριό, με 700 περίπου μόνιμους κατοίκους, που το καλοκαίρι με τους επισκέπτες, διπλασιάζονται! Στα παλαιότερα σπίτια του χωριού διακρίνονται υλικά αρχαίων ναών ενσωματωμένα στην κατασκευή. Η καρδιά του χωριού χτυπά στην πλατεία Λέοντος Μελά (γνωστή κατά τους παλιούς και ως «Αλωνάκι»), με τα πανύψηλα πλατάνια και τα τριγύρω μαγαζάκια. Τα παραδοσιακά ταβερνάκια-καφενέδες λειτουργούν χειμώνα-καλοκαίρι και βγάζουν τα τραπεζάκια τους ολόγυρα της πλατείας όταν ο καιρός το επιτρέπει.
Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού βασιλικής, με χαγιάτι γύρω-γύρω, σκεπή από πλάκα και χρονολογία θεμελίωσης το 1787, και το κτήριο του σχολείου με το λιθόστρωτο προαύλιο τα κυπαρίσσια και την υπέροχη θέα, που από εκεί κανείς μπορεί να δει σχεδόν όλο το Αιγαίο!
Σε μικρή απόσταση από την πλατεία, φτάνετε στο μικρό, αλλά ενδιαφέρον Εκκλησιαστικό Μουσείο. Ακολουθώντας τα καλντερίμια που ξεκινούν ακτινωτά από το κέντρο του χωριού, θα περιηγηθείτε στις παραδοσιακές γειτονιές…
Μια βόλτα πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς το χωριό, όπως και πολλά χωριά του Πηλίου, διατηρεί την οικιστική του ταυτότητα και την αυθεντικότητα του και δεν έχει γίνει “τουριστικό”. Χαρακτηριστές εικόνες όπως αυτές με γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας να συνηθίζουν ακόμη να βγάζουν τις καρέκλες στο πλακόστρωτο για κουβέντα με τις γειτόνισσες, και με τα παιδιά, να μένουν ως αργά στα σοκάκια, παίζοντας, το επιβεβαιώνουν.
Δείτε επίσης