Eίναι 10 το βράδυ, στη γειτονιά La Latina της Μαδρίτης, μια από τις παλαιότερες περιοχές της πόλης, και στα λιθόστρωτα δρομάκια «γρατζουνίζουν» οι ήχοι των ανθρώπων που απολαμβάνουν τα πιάτα gambas al ajillo (γαρίδες σκόρδου) και cocido Madrileño (πικάντικα ρεβίθια με χοιρινό στιφάδο).
Τα εστιατόρια γεμίζουν με κόσμο μία ώρα που στις περισσότερες άλλες χώρες εκείνη τη στιγμή οι σεφ θα κρεμούν τις ποδιές τους για να σχολάσουν από τη βραδινή βάρδια.
Κάνουμε road trip στην άγνωστη πλευρά της Ισπανίας!
Και μπορεί οι ταξιδιώτες μπορεί να αποδίδουν τις «αργοπορημένες» γεύσεις της Ισπανίας στη χαλαρή μεσογειακή στάση της χώρας, ο πραγματικός λόγος όμως είναι λίγο πιο περίεργος. Οι Ισπανοί ζουν σε λάθος ζώνη ώρας και έχουν περάσει πάνω από 70 χρόνια που ζουν έτσι.
Κοιτάξτε έναν χάρτη και θα συνειδητοποιήσετε ότι η Ισπανία – που βρίσκεται κατά μήκος του ίδιου γεωγραφικού μήκους με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πορτογαλία και το Μαρόκο, θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται στη μέση ώρα του Greenwich (GMT).
Ωστόσο, η Ισπανία διέρχεται από την Κεντρική Ευρώπη (CET), και συγχρονίζεται με τη σερβική πρωτεύουσα, το Βελιγράδι, που βρίσκεται πάνω από 2.500 χιλιόμετρα ανατολικά της Μαδρίτης.
Γιατί λοιπόν οι Ισπανοί έχουν αφήσει πίσω τη ζώνη ώρας τους;
Το 1940, ο στρατηγός Francisco Franco άλλαξε τη ζώνη ώρας της Ισπανίας, μετακινώντας τα ρολόγια μία ώρα προς τα εμπρός, σε μία ένδειξη αλληλεγγύης με τη ναζιστική Γερμανία.
Οι Ισπανοί εκείνης της εποχής που καταστράφηκαν ολοσχερώς από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, διαμαρτύρονταν για την αλλαγή αυτή αλλά δεν πέρασε καν από το μυαλό τους ότι είχαν αφήσει πίσω τη δική τους ζώνη ώρας. και δεν διέσχιζαν το μυαλό τους. Συνέχισαν να τρώνε την ίδια ώρα, αλλά επειδή τα ρολόγια είχαν αλλάξει, τα γεύματα τους από τη μία το μεσημέρι γίνονταν πλέον στις δύο και ξαφνικά άρχισαν να παίρνουν δείπνο από τις 8 το απόγευμα, στις 9 το βράδυ.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ρολόγια δεν άλλαξαν ποτέ. Ωστόσο, το 2016, ο Iσπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει την εφαρμογή ενός νέου προγράμματος εργασίας που τελειώνει στις 6μμ και όχι στις 8μμ. Ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου ήταν ότι εξεταζόταν και η πιθανότητα αλλαγής της ζώνης ώρας της Ισπανίας από τη CET σε GMT – κάτι που προκάλεσε έντονη συζήτηση σε ολόκληρη τη χώρα.
Το να βρίσκεσαι 60 λεπτά πίσω από τη σωστή ζώνη ώρας σημαίνει ότι ο ήλιος ανατέλλει αργότερα, δίνοντας έτσι στην Ισπανία ένδοξες μεγάλες καλοκαιρινές βραδιές και ηλιοβασιλέματα μέχρι τις 10μμ. Εκείνοι που συρρέουν στα τουριστικά θέρετρα της Ισπανίας πιστεύουν ότι περισσότερο ηλιακό φως είναι ένα μεγάλο «τζόκερ» για τους επισκέπτες. Η περιφερειακή κυβέρνηση των Βαλεαρίδων Νήσων – η οποία περιλαμβάνει τη Μαγιόρκα, τη Μενόρκα και την Ίμπιζα – είναι έντονα αντίθετη με την επιστροφή στην ώρα GMT και έχει προωθήσει ακόμη και την καλοκαιρινή καλοκαιρινή περίοδο (CET + 1) για να επιτρέψει στους επισκέπτες να επωφεληθούν πλήρως από το ήπιο χειμώνα και το κλίμα της περιοχής.
Αλλά για πολλούς Ισπανούς, το να ζουν σε λάθος ζώνη ώρας έχει οδηγήσει σε στέρηση ύπνου και μειωμένη παραγωγικότητα. Η τυπική ισπανική εργάσιμη ημέρα αρχίζει στις 9 π.μ. .Μετά από διήμερο μεσημεριανό διάλειμμα, μεταξύ 2 και 4 μ.μ., οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στη δουλειά, τελειώνοντας τη μέρα τους γύρω στις 20:00. Οι συγκεκριμένες ώρες εργασίας αναγκάζουν τους Ισπανούς να μεταφέρουν την κοινωνική τους ζωή για τις βραδινές ώρες. Η πρώτη τηλεοπτική εκπομπή δεν ξεκινάει μέχρι τις 10.30 μ.μ. Εν τω μεταξύ, στη βορειοδυτική περιοχή της Γαλικίας, ο ήλιος δεν ανεβαίνει παρά μετά τις 9πμ το χειμώνα, που σημαίνει ότι οι κάτοικοι ξεκινούν τη μέρα τους στο σκοτάδι.
«Το γεγονός ότι η ώρα στην Ισπανία δεν αντιστοιχεί στον ήλιο επηρεάζει την υγεία, ιδιαίτερα τον ύπνο», δήλωσε ο José Luis Casero, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για την Ορθολογική Εκπαίδευση των ισπανικών προγραμμάτων, μια οργάνωση που έχει αγωνιστεί από το 2006 ώστε να επιστρέψει η Ισπανία στην κανονική της ζώνη ώρας. «Εάν αλλάζαμε ζώνες ώρας, ο ήλιος θα ανέβαινε μια ώρα νωρίτερα και θα ξυπνούσαμε πιο φυσιολογικά, ο χρόνος γεύματος θα ήταν μια ώρα νωρίτερα και θα κοιμόμασταν παραπάνω».
Οι Ισπανοί περνούν παραδοσιακά τις νύχτες τους κάνοντας ένα διάλειμμα για καφέ το πρωί και ένα δίωρο διάλειμμα για μεσημέρι, δίνοντάς τους την ευκαιρία να απολαύσουν μία από τις πιο περίφημες παραδόσεις της χώρας: το siesta.
Η αλλαγή της εργάσιμης ημέρας θα έθετε σε κίνδυνο τον συνηθισμένο ύπνο των Ισπανών, είτε θέλουν είτε όχι να το συζητήσουν οι πολίτες. Μια μελέτη του Ιανουαρίου του 2017 από την ερευνητική εταιρεία Simple Lógica διαπίστωσε ότι λιγότερο από το 18% των Ισπανών παίρνουν έναν ελαφρύ υπνάκο τακτικά, ενώ σχεδόν το 60% δεν παίρνει ποτέ καμία μεσημεριανή σιέστα. Στην πραγματικότητα, οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων σε πολλές από τις μεγάλες πόλεις της χώρας και τα παραθεριστικά θέρετρα παραμένουν ανοιχτά κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διάλειμμα για να εξυπηρετήσουν τους τουρίστες.
Εν τω μεταξύ, αυτοί που καταφέρνουν να ρίξουν έναν υπνάκο εκφράζουν απογοήτευση όταν οι αλλαγές στην καθημερινή ρουτίνα τους εμποδίζουν να κοιμούνται στα μέσα της ημέρας.
«Θα πρέπει πραγματικά να απαλλαγούμε από τη σιέστα στην Ισπανία επειδή δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα», δήλωσε ο Casero. «Με την αλλαγή της ζώνης ώρας που φέρνει τους χρόνους γεύματος πιο νωρίς, μας δίνετε μια επιπλέον ώρα ύπνου και έτσι θα υπήρχε λιγότερη ανάγκη για μια ανάπαυση το μεσημέρι».
Ο οικονομολόγος Nuria Chinchilla, ειδικός στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στην επιχειρηματική σχολή Instituto de Estudios Superiores de la Empresa στη Βαρκελώνη, θεωρεί ότι η ποιότητα ζωής των Ισπανών είναι πιο πιεσμένη λόγω της προσπάθειας να διατηρηθεί επιπλέον φως στη χώρα για τους τουρίστες.
«Έχουμε συνέχεια jetlag», είπε. «Ο τουρισμός θα είναι πάντα εκεί και οι τουρίστες δεν νοιάζονται. Ο αριθμός ωρών του ηλιακού φωτός θα είναι ο ίδιος, είτε υπάρχει μια ώρα επιπλέον το πρωί είτε το βράδυ».
*Αποδόθηκε στα ελληνικά από το BBC
Πηγή: huffingtonpost.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
