Τα ελληνικά ύδατα είναι γεμάτα από δεκάδες μικρούς θησαυρούς ξεχασμένους από τον χρόνο, βγαλμένους από άλλες εποχές, με λίγους κατοίκους και τη φύση να υπερισχύει σε ομορφιά από πολλά άλλα πολυσύχναστα νησιά.
1. Καστελλόριζο, Δωδεκάνησα
Ταμπά: Το «μυστικό» της Αιγύπτου
Το ακριτικό και γοητευτικό Καστελλόριζο, με τους 498 κατοίκους, βρίσκεται στο ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και αποτελεί εδώ και χρόνια έναν προορισμό για λίγους. Το κτίριο το οποίο έδωσε στο νησί το όνομά του είναι το Κάστρο των Ιπποτών, το διάσημο Καστέλο Ρόσο (Castello Rosso, δηλ. το Κόκκινο Κάστρο) που ανάγεται στον 14ο αιώνα, ενώ ο διατηρητέος του οικισμός με τα πολύχρωμα νεοκλασικά κτίρια, αλλά και η σπουδαία του ιστορική διαδρομή είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που κάνουν αυτόν τον μικρό παράδεισο να ξεχωρίζει.
Επίσης, ένα από τα εντυπωσιακότερα φυσικά μνημεία της Μεσογείου κι ένα από τα μεγαλύτερα ενάλια σπήλαια της χώρας, το οποίο είναι παγκοσμίως γνωστό για τον σταλακτικό του πλούτο, αλλά και για τα καταγάλανα νερά του, βρίσκεται στα νότια του νησιού.
Aυτή είναι η «γαλάζια σπηλιά» του Καστελόριζου, όπου και κατοικούν φώκιες μονάχους-μονάχους -οι οποίες συνήθως είναι αθέατες στους επισκέπτες- για αυτό και ονομάζεται «Φώκιαλη». Εκτός από τις φώκιες, το σπήλαιο φιλοξενεί και χιλιάδες αγριοπερίστερα, ενώ στον βυθό του υπάρχουν μοναδικά και σπάνια είδη ψαριών.
2. Χάλκη, Δωδεκάνησα
Η παραμυθένια ατμόσφαιρα της Τσεχίας
Ζωηρές αποχρώσεις σαν ψηφιδωτό χρωμάτων, ηρεμία, πανέμορφα τοπία και μόνιμος πληθυσμός κάτω από 500 άνθρωποι. Αυτή είναι η Χάλκη, το μικρό αλλά ειδυλλιακό νησί στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, με τη μοναδική αίσθηση ησυχίας.
Για το όνομά της ακούγεται πως είτε οφείλεται στα ορυχεία και τα εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού, που υπήρχαν στο νησί κατά την αρχαιότητα, είτε από τη φοινικική λέξη «κάρκι» ή «κάλχι», που σημαίνει «πορφύρα», το όστρακο που αφθονούσε στις ακτές του νησιού.
Οι βόλτες οδηγούν τα βήματα του ταξιδιώτη στα πλακόστρωτα δρομάκια, ανάμεσα σε αρχοντικά και ανακαινισμένα σπίτια που διατηρούν ακέραιο τον χαρακτήρα και το παρελθόν τους. Οι υψηλότερες κορυφές της είναι το Μεροβίγλι και ο Προφήτης Ηλίας, ενώ οι παραλίες της είναι οι περισσότερες απότομες και βραχώδεις, με κρυστάλλινα νερά που μένουν αξέχαστα.
3. Ψαρά, Βόρειο Αιγαίο
Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί περιγράφουν τα Ψαρά ως «μια κουκίδα στο πέλαγος, μακριά από τα γνωστά τουριστικά μονοπάτια», όπου ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν και δημιουργούν τον προσωπικό τους παράδεισο, με τα υλικά που προσφέρει η αιγαιοπελαγίτικη φύση και οι 458 κάτοικοί.
Όμως αυτη η κουκίδα ήταν και γενέτειρα του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Δημήτρη Παπανικολή και του γνωστού εθνικού ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη. Βασικό γνώρισμα των Ψαρών είναι τα εξηνταεφτά ξωκλήσια, τα μικρά στολίδια του νησιού που ανήκουν στην ενορία, αλλά συντηρούνται από τους κατοίκους, καθώς κάθε οικογένεια έχει αναλάβει να φροντίζει και από ένα.
Οι περιηγητές θα εκτιμήσουν, επίσης, τη λιτή ομορφιά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου με τα εξήντα σκαλοπάτια, που χτίστηκε το 1793, και της μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με τα σπάνια χειρόγραφα και τα ιερατικά κείμενα, τυπωμένα στη Μόσχα και τη Βενετία.
Έξω από τον οικισμό, στην περιοχή Αρχοντίκι, αξίζει κανείς να επισκεφθεί τους Μυκηναϊκούς τάφους που έχει φέρει στο φως η Κ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων.
Ξεχωρίζουν ακόμη το Παλαιόκαστρο, το οποίο έχτισαν άποικοι (Θεσσαλείς, Eυβοείς και Xιώτες) τον 15ο αι. για τον φόβο των πειρατών (εδώ, ένας φάρος φωτίζει το πολυσύχναστο πέρασμα ανάμεσα στη Xίο και τα Ψαρά) και ο λόφος της Μαύρης Ράχης, με το μνημείο της σφαγής. Η Μνήμη του Ολοκαυτώματος των Ψαρών τιμάται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου και γίνεται αφορμή για εορταστικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
ΠΗΓΗ: ellines.com
Aκολουθήστε μας στo Google News
