Λίγο πριν το 1970, όταν το Χαλάνδρι είχε ακόμη αλάνες και γειτονιές, σε ένα δρομάκι κοντά στην Κηφισίας, χτίστηκε ένα τοσοδούλικο φαγάδικο.
Λίγα χρόνια μετά, αυτό το μικρό μαγαζί, πέρασε σε έναν άλλο ιδιοκτήτη, ο οποίος σύστησε στους Χαλανδριώτες μια κόκκινη καυτερή σάλτσα για να συνοδεύσουν το (πεντανόστιμο) κεμπάπ τους.
Δεν ήθελε και πολύ. Σε μια εποχή όπου σχεδόν όλοι είχαν παρατσούκλια, η σάλτσα του κυρίου Εξαρχόπουλου, χαρακτήρισε αμέσως το μαγαζί. Πάμε στον «Καυτερό», έλεγαν οι Χαλανδριώτες και αντί για καφέ και χαρτάκι, στρώνονταν στο κεμπάπ.
40+ χρόνια μετά, ο Καυτερός βρίσκεται στην ίδια ακριβώς θέση. Οπως ήταν το 1970. Με το σουηδικό ξύλο στον τοίχο, το μωσαϊκό στο πάτωμα, τη σύζυγο στο ταμείο, τον γιο στο γενικό πρόσταγμα και τον ίδιο να έχει αναλάβει ρόλο οικοδεσπότη.
«Δεν το έχετε πειράξει καθόλου το μαγαζί» ρωτάω τον γιο που πλέον κάνει κουμάντο αλλά αρνείται πεισματικά να φωτογραφηθεί για το θέμα.«Καθόλου» μου απαντά «Είναι όπως ήταν πάντα». Υπάρχει ένας εσωτερικός χώρος και μια αυλή στην οποία μπορείς να καθίσεις ακόμα και τώρα που το επιτρέπει ο καιρός.
Δεν είναι όμως η γραφικότητα του «Καυτερού» που μαζεύει σαν μελίσσι κόσμο από όλη την Αθήνα. Εδώ που τα λέμε το γεγονός ότι ο χρόνος έχει σταματήσει σ’ αυτό το μαγαζί για κάποιους είναι αποτρεπτικός παράγοντας. Αυτό που σε κάνει να πηγαίνεις και να ξαναπηγαίνεις στο συνοικιακό μαγαζάκι, είναι αυτό το θεϊκό, κομμένο στη μέση, κεμπάπ, τόσο ζουμερό και καλοψημένο που σου ρχεται να βάλεις τα κλάματα. Κι αν δεν τα βάλεις με το κεμπάπ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα «σε γονατίσει» η καυτερή του σάλτσα.
Δεν θα το πιστεύετε! Αυτό το υπέροχο bistro είναι της Λίνας Σακκά! Για καφέ,τσάι και street foods…
Εκεί σου υπόσχομαι (αν τελικά τη δοκιμάσεις) πραγματικά δάκρυα. Το μελετημένο όμως πιάτο (κομμένες πιτούλες, κεμπάπ, κομμένες ντομάτες), θα σβήσει αυτή την κάψα με τις κατακόκκινες ντοματούλες που σκεπάζουν το κεμπάπ και ο ιδιοκτήτης αρνείται να μου πει από πού τις προμηθεύεται.
Δεν θα μακρηγορήσω για τα υπόλοιπα πιάτα, που είναι απλά καλαμάκια χοιρινό και κοτόπουλο (τίμια αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο), γιατί την παράσταση στον Καυτερό κλέβει το κεμπάπ. Οι πατάτες φρέσκες, η ντομάτα όπως είπα ένα ποίημα.
Η επιχείρηση είναι οικογενειακή και το μυστικό της σάλτσας πάει από γενιά σε γενιά «θα μου το πείτε;» ρωτάω τον γιο. «Αποκλείεται» μου το ξεκόβει. Θέλω όμως να μου πει ποιοι έρχονται στο μαγαζί (κάθε φορά που πάω όλο και κάποιον γνωστό πετυχαίνω). «Ολοι έχουν έρθει. Ηθοποιοί ποδοσφαιριστές, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Χάρης Ρώμας, ο Παπαδάκης…και χθες ήρθε ο γιος του Βασιλιά». (Αμάν! Έχουμε Βασιλιά; τι έχω χάσει;). Ο υιός Εξαρχόπουλος έβγαλε ένα κινητό για να μου δείξει τη σέλφι όλων των υπαλλήλων με τον Νικόλαο, γιο του Τέως. «Η Τατιάνα ήταν μαζί;» ρώτησα. Δεν πήρα απάντηση. Μάλλον η οικογένεια Εξαρχόπουλου δεν παρακολουθεί την ελληνική σόουμπιζ.
Και αφού τα είπαμε, τα ήπιαμε και σκάσαμε στο φαγητό, ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Για ένα γενναίο πιάτο με 5 κεμπάπ (σχεδόν 3 μερίδες) σαλάτα και κρασί πληρώσαμε περίπου 20 ευρώ. Ωστόσο το κεμπάπ μπορεί να μπει σε μια ωραία πιτούλα και με 2,5 ευρώ να φας τέλεια. Γενικά οι τιμές κυμαίνονται από 5-10 ευρώ το άτομο.
Κατάρρευση της «αυτοκρατορίας» πασίγνωστου σεφ!
Tip: Οσο πιο νωρίς πας, τόσο το καλύτερο. Μετά τις 9 αρχίζει να γεμίζει. Το Σάββατο είναι κλειστά.
Αγρινίου 5 Χαλάνδρι
210 6846366
πηγή:bovary.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
