Το Σιάτλ είναι μια πόλη χτισμένη στην αμαρτία. Ως πόλη με λιμάνι, η κύρια βιομηχανία τους μπορεί να ήταν η ξυλεία, αλλά οι επιχειρήσεις που τους κρατούσαν ανταγωνιστικούς ήταν αυτές που θα μπορούσαν να κρατήσουν τους ναύτες και τους άλλους εργάτες απασχολημένους, διασκεδάζοντας.
Η κυρία Lou Graham ήταν ιερόδουλη, και έπειτα μια τρομερή επιχειρηματίας- και ιδιοκτήτρια του πρώτου και πιο γνωστού οίκου ανοχής στο Σιάτλ. Αλλά ήταν επίσης και υπεύθυνη για τη χρηματοδότηση πολλών υποδομών που επέτρεψαν στην πόλη να εξελιχθεί σε αυτό που είναι σήμερα.
H Lou πρέπει να ήταν ιδιαίτερα έμπειρη και πρόθυμη, και πληρωνόταν αδρά για όλα όσα έκανε. Έφτιαξε γρήγορα όνομα και μάλιστα επηρέαζε πολύ τους άνδρες. Ήταν τόσο καλή σε αυτό που έκανε για να πείσει τους ηγέτες της πόλης να κάνουν αλλαγές στον τρόπο που διοικούσαν.
Λίγα χρόνια μετά το Σιάτλ επέτρεψε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου. Οι γυναίκες επέλεξαν τους αξιωματούχους που εφάρμοζαν τους νόμους και δεν μπορούσαν να εξαγοραστούν. Έκλεισαν οι οίκοι ανοχής και οι χαρτοπαικτικές λέσχες.
Ο προϋπολογισμός του Σιάτλ, ο οποίος βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στα πρόστιμα και τις άδειες από τις εγκαταστάσεις αυτές, εξαφανίστηκε και η πόλη ανακάλεσε πολύ γρήγορα τη γυναικεία ψηφοφορία η οποία δεν έκανε ξανά εμφάνιση μέχρι τη συνταγματική τροποποίηση του 1919, δηλαδή 30 χρόνια αργότερα!
O οίκος ανοχής της Lou ήταν σχεδόν κρυφός ενώ στα χαρτιά φαινόταν σαν ένα μέρος ξεκούρασης και χαλάρωσης των αντρών. Ήταν πολυτελής, με κορίτσια που γνώριζαν 2 ξένες γλώσσες η καθεμία, με καθώς πρέπει συμπεριφορά και ευγένεια.
Το αλκοόλ διατίθονταν δωρεάν, το κόστος της διανυκτέρευσης ήταν συγκρίσιμο με αυτό ενός τοπικού ξενοδοχείου.
Το απόλυτο Αθηναϊκό στέκι: Το μαγαζί που τρως ψαράκι στο… χωνάκι και παίρνεις ρέστα από πεντάευρω!
Το τελικό αρχοντικό της Graham ήταν ένα από τα ωραιότερα στην πόλη! Η Lou έγινε πολύ γνωστή και η φήμη της απλώθηκε σαν πυρκαγιά.
Με επιχειρηματικές δεξιότητες που επεκτάθηκαν πολύ πέρα από τον οίκο ανοχής της, η Lou απέκτησε επίσης αρκετές μετοχές και ομόλογα ακόμη και όταν επήλθε η οικονομική ύφεση το 1893. Ήταν σε θέση να δώσει διάφορα δάνεια που κράτησαν πολλές οικογένειες στα πόδια τους, και βοήθησε με χρήματα και δωρέες πολλά κτίρια να ξανακτιστούν, ακόμη και σχολεία.
Παρά τη γενναιόδωρη δωρεά και τη γενναία συνεισφορά της στην εκπαίδευση της νεολαίας της πόλης, σε κανένα κτίριο δεν συμπεριλήφθηκε το όνομά της στα ευχαριστήρια.
Η Lou ήταν τόσο διάσημη στους πολιτικούς της πόλης, που όταν ένας αστυνομικός αστυνομικός την συνέλαβε, η Lou όχι μόνο θεωρήθηκε αθώα, αλλά ο δήμαρχος αναγκάστηκε επίσης να παραιτηθεί επειδή συνέβη κάτι τέτοιο κατά τη θητεία του! Κανείς δεν είναι σίγουρος πως πέθανε το 1903 – οι επίσημες αναφορές ισχυρίζονται ότι πέθανε από έλκος, ενώ άλλοι υποψιάζονται ότι πέθανε από αυτοκτονία ή υπερβολική δόση ναρκωτικών .
Πηγή: E-Radio.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
