Έχετε παρατηρήσει ότι όταν επιστρέφετε από κάποιο ταξίδι, ο χρόνος επιστροφής σας φαίνεται λιγότερος από αυτόν που κάνατε όταν πηγαίνατε;.
Το 1969, ο αστροναύτης Alan Bean πήγε στο φεγγάρι, με το Apollo 12. Παρά το γεγονός ότι πηγαίνοντας στο φεγγάρι κάλυψε την ίδια απόσταση με αυτή που έκανε επιστρέφοντας πίσω στη γη , εντούτοις όταν επέστρεψε είπε ότι αισθάνθηκε ότι η απόσταση της επιστροφής ήταν μικρότερη.
Οι άνθρωποι αισθάνονται συχνά ότι το ταξίδι επιστροφής διήρκησε λιγότερο χρόνο από το ταξίδι προορισμού, ακόμα και αν αυτό δεν ισχύει. Αυτό έχει πραγματικά ψυχολογικά αίτια , και έρχεται τώρα μια νέα επιστημονική μελέτη για να μας δώσει μια εξήγηση.
Ο Niels van de Ven, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Tilburg στην Ολλανδία, λέει ότι το μυαλό μας πλανάται για το ότι η απόσταση είναι μικρότερη και αυτό συμβαίνει επειδή το ταξίδι της επιστροφής μας είναι πιο οικείο αφού αναγνωρίζουμε το δρόμο και τα σημάδια του. Αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε ότι ταξιδεύουμε γρηγορότερα.
Στο μουσείο του Λούβρου από τον υπολογιστή σας δωρεάν!
Αλλά δεν πιστεύει ότι αυτή είναι η απάντηση. “Το ίδιο συναίσθημα έχω και όταν πετάω για παράδειγμα με ένα αεροπλάνο, παρόλο που όταν κοιτάζω έξω από το παράθυρο, δεν αναγνωρίζω τίποτα” λέει.
Έτσι αποφάσισε να κάνει κάποια πειράματα για να εξερευνήσει αυτό το συναίσθημα. Από αυτά, διαπίστωσε ότι η διαδρομή δεν είχε καμία σημασία. Ανεξάρτητα από την διαδρομή που ακολουθούσε ο κάθε συμμετέχοντας στο πείραμα, το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Πίστευε δηλαδή ότι το ταξίδι της επιστροφής ήταν μικρότερο.
Ο Van de Ven σκέφτηκε τότε ότι συμβαίνει το εξής: «Συχνά βλέπουμε ότι οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ χαρούμενοι, όταν ξεκινούν να ταξιδέψουν. Έτσι, όταν φτάνουν στον προορισμό τους, αισθάνονται ότι το ταξίδι πήρε περισσότερο χρόνο από ό, τι αναμενόταν. Αντίθετα κατά το γυρισμό ένα αίσθημα μελαγχολίας φαίνεται να κυριαρχεί.”
Αλλά όπως η αρχικός ενθουσιασμός κάνει να αισθανόμαστε το ταξίδι μακρύτερο από το αναμενόμενο, έτσι η μελαγχολία κάνει το ταξίδι της επιστροφής να φαίνεται συντομότερο.
“Τελικά όλα εξαρτώνται από τις προσδοκίες μας και τι αναμένουμε ότι θα συμβει”, λέει ο Michael Roy, ψυχολόγος στο Elizabethtown College .
Ο Roy αμφιβάλει ότι όλοι οι ψυχολόγοι θα συμφωνούσαν με το συμπέρασμα ότι η προσδοκία είναι η κύρια αιτία της επίδρασης στο ταξίδι της επιστροφής. Πιστεύει ότι πιθανόν να υπάρχουν κι άλλες αιτίες.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ψυχολόγοι που συμφωνούν με τον αστροναύτη Alan Bean ότι το ταξίδι της επιστροφής φαίνεται μικρότερο, επειδή υπάρχει λιγότερη πίεση για την επίτευξη του στόχου, ο οποίος είναι να φτάσεις την καθορισμένη ώρα .
Αυτή η μικρή χώρα τρέφει ολόκληρο τον πλανήτη!
«Όταν έχουμε έναν προορισμό θέλουμε να είμαστε εκεί στην ώρα μας», έγραψε ο Richard A. Block, ψυχολόγος στο Montana State University. «Αλλά όταν επιστρέφουμε, δεν φαίνεται να βιαζόμαστε τόσο πολύ. Γι αυτό όταν πηγαίνουμε κάποιο ταξίδι, η προσοχή μας είναι περισσότερο εστιασμένη στο στόχο και δεν αποσπάται. Όμως το να αποσπάται κανείς (όπως συμβαίνει κατά την επιστροφή) φαίνεται ότι κάνει το ταξίδι να φαίνεται μικρότερο.”
Πάντως είναι καλό που μας δημιουργείται αυτή η ψευδαίσθηση , αφού τελικά μας προσφέρει ένα θετικό συναίσθημα όταν επιστρέψουμε και φτάσουμε σπίτι.
πηγή: antikleidi.com
Aκολουθήστε μας στo Google News
