Γιατί το Πάσχα στην Αίγινα, έχει το δικό του χρώμα…

Το Πάσχα στο νησί έχει το δικό του χρώμα. Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα θα παρακολουθήσουμε τις κατανυκτικές λειτουργίες στις εκκλησιές και τα μοναστήρια του νησιού. 

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής θα ακολουθήσουμε την περιφορά ενός από τους τρεις Επιταφίους της Αίγινας, στην παραλία και τα γραφικά δρομάκια της. Μπροστά στο Δημαρχείο συναντιούνται κάποια στιγμή οι επιτάφιοι και των τριών εκκλησιών της πόλης (του Αγίου Νικολάου, της Μητρόπολης και της Παναγίτσας), όπου ψάλλεται κοινή δέηση κι ύστερα ο καθένας επιστρέφει στην ενορία του.
Ωστόσο, ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα θα ζήσουμε στα σημαντικά μοναστήρια του νησιού. Φαντασμαγορική είναι και η Ανάσταση στο νησί με βεγγαλικά και κροτίδες στην Αίγινα, στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου (Παναγίτσα) στο λιμάνι και του Αγίου Νικολάου στην πόλη.

Διαμονή το Πάσχα στην Αίγινα
ILIOPERATO TRADITIONAL APARTMENTS
Πέρδικα
Τηλ.: 22970.61.455, 6948.660.682
PANORAMA HOTEL
Αγία Μαρίνα
Τηλ.: 22970.32.202, 6944.733.9 62
MICHALIAS STUDIOS
Αγία Μαρίνα
Τηλ.: 22970.32.088, 6978.700.124
VOULA APARTMENTS
Αγία Μαρίνα
Τηλ.: 6932.505.150, 22970.32.681, 22970.32.770
123 SOLEIL STUDIOS
Αγία Μαρίνα
Τηλ.: 22970.32.462, 6948.487.595

Ωστόσο, αξίζει να ζήσει κανείς μια αλλιώτικη Ανάσταση στο μεγαλόπρεπο Ναό του Αγίου Νεκταρίου, της Μονής Αγίας Αικατερίνης, της Μονής Αγίου Χριστοφόρου και της Μονής Χρυσολεόντισσας.
Ένα έθιμο παλιό, μα όχι ξεχασμένο, αναβιώνει τη Δευτέρα του Πάσχα στην Αίγινα. Είναι ο «Χορός της Λαμπρής», που γίνεται το πρωί, γύρω στις 10 – 12, στην Παλαιοχώρα με τις τόσες βυζαντινές εκκλησιές, μπροστά από το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, με μουσική από λαϊκά όργανα και πολύ χορό…

 Γεύσεις, αγορές και βόλτες με αμαξάκια…
Στις ταβέρνες και τα ουζερί της Αίγινας θα απολαύσουμε ολόφρεσκα ψάρια, θαλασσινά και καλά μαγειρευτά. Θα δοκιμάσουμε λιαστά χταπόδια στα κάρβουνα, πεσκανδρίτσες με σκορδαλιά, «κατσούλες» (ντόπια ψάρια) στο τηγάνι, γαρίδες ψητές κ.ά.
Σίγουρα, θα απολαύσουμε και θα αγοράσουμε τα φημισμένα φιστίκια της Αίγινας σε πολλές παραλλαγές (φρέσκα, καβουρντισμένα, γλυκό του κουταλιού κ.ά.).
Τέλος, για τους ρομαντικούς επιβάλλεται μια βόλτα με τα μόνιππα αμαξάκια που κινούνται κατά μήκος της παραλίας και χαρακτηρίζουν τον τόπο…

Ο χορός της Λαμπρής
Ο χορός της Λαμπρής γινόταν στην Αίγινα την δεύτερη μέρα του Πάσχα .Ο χορός περιελάμβανε δύο μέρη: τον μικρό και τον μεγάλο χορό. Ο μικρός γινόταν στην πλατεία της Παναγίας της Φορίτισσας (Αι Γιώργη Καθολικό), όπου λάβαιναν χώρα οι συνελεύσεις των προυχόντων του νησιού. Είχε κύριο σκοπό του τη διασκέδαση, την ψυχαγωγία και την αποκάλυψη του έρωτα των νέων και τη πρόθεση δέσμευσης για γάμο.

Ο μεγάλος χορός γινόταν στη μεγάλη πλατεία της εκκλησίας του Σταυρού και προκειμένου να συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι ο μικρός χορός σταματούσε. Οι χορευτές έπαιρναν θέση ανάλογα με την ηλικία και το φύλο τους. Ο χορός σχημάτιζε μεγάλο κύκλο, ώστε ο ναός του Τιμίου Σταυρού να βρίσκεται στο κέντρο. Πρώτοι χόρευαν οι γέροντες, κατόπιν οι άγαμοι και οι έγγαμοι άνδρες και ξανά οι γέροντες, αποτελώντας έτσι ένα τόξο ανδρών. Οι γυναίκες σχημάτιζαν ένα άλλο τόξο:,γερόντισσες, νέες κοπέλες, παντρεμένες και ξανά γερόντισσες.

Απαραίτητος στο χορό της Λαμπρής ήταν ο αοιδός με το ντέφι του ο οποίος έδινε το σύνθημα να πιαστούν στο χορό αφού οι επόπτες του χορού έλεγχαν τη σωστή διάταξη και ο ιερέας έβγαινε στην πόρτα του ναού του Σταυρού και έψελνε το “Χριστός Ανέστη”. Ο χορός της Λαμπρής δεν απαιτούσε την παρουσία μουσικών οργάνων, όπως το βιολί και το λαούτο, αλλά σε περίπτωση παρουσίας τους και μετά και τη σύμφωνη γνώμη των χορευτών, έμπαιναν μαζί με τον αοιδό στη μέση του κύκλου του χορού. Στη συνέχεια ο τραγουδιστής ξεκινούσε το τραγούδι.

Ο χορός διαρκούσε τις τρεις πρώτες μέρες της Διακαινησίμου και επαναλαμβανόταν και τις τρεις επόμενες Πέμπτες μετά τη Λαμπρή, που ήταν και αυτές αργία. Επίσης γινόταν και κατά την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής μέχρι την εορτή του Αγίου Γεωργίου εάν η Λαμπρή ήταν πρώιμη. Στο τέλος ο αοιδός έδινε το τέρμα του χορού και πολλοί συνήθιζαν να τραγουδούν:
“Της Παλιαχώρας ο χορός ήταν γλυκός σαν μέλι, γιατί τον εχορεύανε κορίτσια σαν αγγέλοι”

Ο χορός της Λαμπρής ελάμβανε χώρα και σε κάποια άλλα χωριά του νησιού, όπως στου Ανιτσαίου, όπου οι κάτοικοι μαζεύονταν στην Εκκλησία του χωριού και παρακολουθούσαν την ακολουθία της Αγάπης (ανήμερα Πάσχα). Κατόπιν ξεκινούσαν το χορό που και με τη δύση του ήλιου τον ολοκλήρωναν και ξεκινουσαν με τα ζώα τους για το δρόμο της επιστροφής.
Χαρακτηριστικό ήταν ότι προηγούνταν τα ζώα και ακολουθούσαν οι πεζοί που έψελναν στη διαδρομή το “Χριστός Ανέστη”. Το έθιμο του χορού της Λαμπρής διατηρήθηκε και μετά την κατοίκηση της σημερινής πόλης της Αίγινας και γινόταν ως το 1863, όπως στην Παλιαχώρα, σε μια πλατεία κοντά στη Μητρόπολη ή στη συνοικία Βάρδια. Σήμερα το έθιμο αναβιώνει στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας του Σταυρού στην Παλιαχώρα.

πηγή: hotelsline.gr