Στον χώρο που στεγαζόταν μια από τις πιο ιστορικές ταβέρνες της Αθήνας, ο Μεγαρίτης, μετακόμισε ένα από τα δημοφιλέστερα εστιατόρια της πρωτεύουσας, το Mystic Pizza. Και λέμε εστιατόρια και όχι πιτσαρίες γιατί το Mystic, πέρα από τη –δικαίως- φημισμένη πίτσα με κάνναβη, σερβίρει πια μεγάλη ποικιλία πιάτων, από λαχμαντζούν μέχρι πλούσιες σαλάτες και από φαλάφελ μέχρι χόρτα τσιγαριαστά (ζωχούς, φρέσκα κρεμμυδάκια, πράσο) ενώ εκεί μπορείς να απολαύσεις κάποια από τα πιο δροσιστικά κοκτέιλ του καλοκαιριού που μας έρχεται όπως το Cucumber (vodka, syrup cucumber, syrup sugar, lime, cucumber, cardamom bitters) ή το Mystic Passion (white rum, dark room, gold rum, pineapple, passion fruit, old fashioned bitters), στα 7 € και τα δύο.
Mια απαραίτητη διευκρίνιση: Όταν λέμε μετακόμισε δεν εννοούμε ότι έκλεισε ο σχεδόν, θρυλικός, χώρος των Εξαρχείων εκεί που είχε ανοίξει η πρώτη Mystic Pizza. Όμως το εστιατόριο στο Κουκάκι δεν υπάρχει πια γιατί όπως λέει ο ιδιοκτήτης Μπάμπης Ανανιάδης «άνοιξαν τόσα πολλά μαγαζιά στον πεζόδρομο, το ένα πάνω στο άλλο, και έτσι η γειτονιά έχασε το χρώμα της».
Αντιθέτως η γειτονιά όπου κυριαρχεί το αστικό τοπίο της παλιάς Αθήνας πίσω από το Καλλιμάρμαρο αντιστέκεται σθεναρά κι έτσι το Mystic βρήκε εκεί το δεύτερο σπίτι του, σε ένα καταπληκτικό κτίριο που ανακαινίστηκε ριζικά χωρίς να χάσει σε τίποτα από την ρετρό ομορφιά του. Η νέα Mystic απλώνεται σε διάφορα επίπεδα, όπου το καθένα έχει το δικό του χαρακτήρα. Στην είσοδο θα αντικρίσει κανείς το «Μπακαλάκι» όπως ονομάζεται ο χώρος με τα τραπέζια όπου κανείς μπορεί να κάτσει για φαγητό ενώ δίπλα του υπάρχει ένα μικρό μπακάλικο, όπως αυτά τα παλιά, ψυγείο βιτρίνα με τυριά, αλλαντικά και καπνιστά θαλασσινά. Δεν πρόκειται όμως για αναπαράσταση μπακάλικου, δεν είναι απλώς ένα ιδιαίτερο διακοσμητικό στοιχείο αλλά τα προϊόντα όπως κρασιά χύμα, τσικουδιές και τσίπουρα, σπιτικές σάλτσες, μέλια, ιπποφαές, τσάι κάνναβης, κανναβέλαιο κ.ά. είναι πράγματι για πώληση όπως ήταν στις προπολεμικές και μεταπολεμικές μπακαλοταβέρνες. Όπως με πληροφορεί μάλιστα ο Μπάμπης άρχισε ήδη την καλλιέργεια της βιομηχανικής κάνναβης, ελπίζοντας πολύ σύντομα «να έχουμε λάδι και αλεύρι της ελληνικής γης και έτσι δεν θα χρειάζεται να καταφεύγουμε στην πολυδάπανη εμπορία των προϊόντων από την Γερμανία».
Από το «Μπακαλάκι» κατεβαίνω στο κελάρι, σημειωτέον αυτοί οι δύο χώροι ανήκουν στο αρχικό κτίσμα, που κατασκευάστηκε πριν το 1900 και σταδιακά επεκτάθηκε. Το κελάρι λοιπόν από το 1917 λειτουργούσε ως κρασοπουλιό της οικογένειας Ελευθερίου, ο γνωστός Μεγαρίτης. Κάθε Σεπτέμβρη μάλιστα έβγαζαν έξω στον δρόμο τα βαρέλια για να τα πλύνουν κι όταν παραλάμβαναν το καινούριο κρασί γινόταν γλέντι όπου κερνούσαν όλη τη γειτονιά. Πρέπει να παραδεχτώ ότι το κελάρι είναι από τους πιο ατμοσφαιρικούς χώρους του Mystic. Πέτρα στους τοίχους, υπόγειο, συνεπώς δροσερό και ιδανικό για την συντήρηση κρασιών και με γυάλινο δάπεδο όπου μπορεί κανείς να δει τα θεμέλια του κτιρίου. Πίσω από τη σκάλα, σε τιμητική θέση η ταμπέλα του Μεγαρίτη, υπενθυμίζει την ιστορική συνέχεια του χώρου. Το Mystic διαθέτει 5 ποικιλίες χύμα κρασί αλλά και πολλές ετικέτες, κάποια μάλιστα από τις ποικιλίες που θα βρεις εδώ είναι σπάνιες όπως η Καρδαχαλάς, που φύεται μόνο στο Σουφλί και στη Τένεδο. Ανεβαίνοντας ξανά στο ισόγειο βρίσκομαι στην κυρίως αίθουσα με μπαρ, όπου αυτή την περίοδο διακοσμείται με φωτογραφίες του Ηλία Τσαουσάκη.
Όμως ο καιρός είναι καλός, λέω να ανέβω λίγα σκαλοπάτια ακόμη. Φτάνω στην ταράτσα του Mystic, ιδανική για να περάσουμε ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά βράδια. Όταν ζεστάνει κι άλλο, η οροφή θα ανοίξει, θα μπορούμε να τσιμπολογάμε κάτω από τον έναστρο αττικό ουρανό. Στην ταράτσα ξεχωρίζει το πολύ ιδιαίτερο Κοκτειλ Μπαρ. χτιστό με την πατητή τσιμεντοκονία, που για πλάτη του μονταρίστηκε ένα εγκαταλελειμμένο περίπτερο και η εικοσάμετρη ζαρτινιέρα με δεκάδες είδη φυτών και λουλουδιών. Έφτασε η ώρα του φαγητού. Δοκιμάζω τα χόρτα τσιγαριαστά «της Σοφίας» (€4.00), πικάντικα όσο πρέπει και συνοδεύω με καβουρμά με αβγά €5.00, ανατολίτικο πιάτο που ταιριάζει άψογα με τα χόρτα. Συνεχίζω με τα γευστικότατα ρεβίθια στη γάστρα με παστουρμά (€7.00) και παράλληλα δοκιμάζω, μια από τις πιο δροσιστικές, πλούσιες και γευστικές σαλάτες που έχω φάει ποτέ, την Mystic Tahini με σγουρό μαρούλι, ρόκα, φέτες πορτοκάλι, κράνμπερι, κανναβόσπορο και σος ταχίνι (€6.40). Αν και έχω ήδη χορτάσει, δεν μπορώ να μη φάω πίτσα. Συνεχίζω λοιπόν με μια απίθανη Mystic Como, πίτσα με μοτσαρέλα, κολοκυθάκι, αγκινάρα, φρέσκια ντομάτα, κάπαρη και προσούτο (€9.40), που αποτελεί μαζί με το χορταστικό λαχμαντζούν με κιμά (€6.60), ένα από τα πολύ δημοφιλή πιάτα του μαγαζιού. Τέλος από τα γλυκά αξίζει να δοκιμάστε το Mystic σουφλέ σοκολάτα με κανναβόσπορο.
Την επόμενη φορά που θα έρθω θα φροντίσω να είναι ένα από εκείνα τα βράδια με live jazz, μουσική στην ταράτσα. Ναι τέτοια ωραία πράγματα, γίνονται εδώ στο Παγκράτι.