Oι καμπάνες του Λάμπρου Κωσταντάρα στα «Αστέρια» της Γλυφάδας. Πτήση με drone πάνω από την εγκαταλελειμμένη σμαραγδένια πολιτεία της Αθήνας.
Η ομάδα UP DRONES πραγματοποίησε άλλη μία εντυπωσιακή πτήση, αυτή τη φορά πάνω από την πρώην σμαραγδένια πολιτεία της Γλυφάδας, τα Αστέρια.
Πάνω από τη θρυλική παραλία που αποτέλεσε το σκηνικό όπου γυρίστηκαν μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου. Από την πλαζ της παρέλασε το εγχώριο και διεθνές τζετ σετ της εποχής.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ένα νέο τοπίο αρχίζει να διαμορφώνεται στις παραλίες της Αττικής. Νέα δεδομένα στα πρότυπα του εξωτερικού αρχίζουν να ισχύουν και οι Αθηναίοι αισθάνονται σιγά-σιγά Ευρωπαίοι. Οι αχανείς παραλιακές εκτάσεις αποκτούν χρώμα και χαρακτήρα. Μπαίνουν αποδυτήρια, ντους, δημιουργούνται εστιατόρια, μπαρ, αλλά και καμπάνες για όσους διαθέτουν την οικονομική επιφάνεια να τις νοικιάσουν. Η Βουλιαγμένη εκείνη την εποχή, λόγω και της απόστασης, από το κέντρο αποτελεί προορισμό του Σαββατοκύριακου.
Η Γλυφάδα όμως, που είναι και πιο κοντά βολεύει για τις μονοήμερες αποδράσεις. Στην παραλία της, οι αρχιτέκτονες Π. Βασιλειάδης, Π. Σακελλάριος, Ε. Βουρέκας υπό την εποπτεία της Εθνικής Τραπέζης Ελλάδος δημιουργούν το τουριστικό συγκρότημα «Αστήρ». Αυτό σχεδιάζεται σε ένα κομμάτι παραλίας που διέθετε εγκαταστάσεις, οι οποίες όμως είχαν όμως καταστραφεί στην Κατοχή.
Τα χρόνια της μεγάλης δόξας
Τα σχέδια των αρχιτεκτόνων μπαίνουν σε εφαρμογή με πρώτο σταθμό τα έργα υποδομής που θα προστατεύουν την ακτή από τα θαλάσσια ρεύματα. Δημιουργούνται δίκτυα αποστράγγισης, αποχέτευσης και λιμενοβραχίονες. Το συγκρότημα σχεδιάζεται για να μπορεί να φιλοξενήσει 200 άτομα και να εξυπηρετήσει άλλα 5.000 ημερησίως, καθώς τα Σαββατοκύριακα ο όγκος των λουομένων ήταν εξαιρετικά μεγάλος. Μαζί με τις καφετέριες, τα μπαρ και τους χώρους άθλησης δημιουργούνται και περισσότερες από 100 καμπάνες.
Αυτές διαθέτουν υπνοδωμάτιο, λουτρό, αίθριο και μια μικρή κουζίνα. Βρίσκονται διάσπαρτες μέσα στο καλοκαιρινό τοπίο και προσφέρουν στον πελάτη την αίσθηση της ιδιωτικότητας και της απομόνωσης. Κατασκευαστικά, το συγκρότημα το χαρακτηρίζει η πρόσμειξη νέων και παραδοσιακών υλικών (ελαφριές κατασκευές από ξύλο, τοίχοι από πλάκες μαρμάρου στα αποδυτήρια και από μαρμαρόπετρα στα περίπτερα και στο εστιατόριο-χορευτικό κέντρο, δάπεδα από βότσαλο θαλάσσης και μάρμαρο) σε ένα ενιαίο περιβαλλοντικό σύνολο.
Στην πλαζ πολύ γρήγορα θα παρελάσει το εγχώριο και διεθνές τζετ σετ. Ο κλασικός ελληνικός κινηματογράφος θα χρησιμοποιήσει την παραλία και τις εγκαταστάσεις της για να γυριστούν εκεί μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι καμπάνες φιλοξενούν «όσους έχουν λεφτά για να ξοδέψουν», λένε οι θαμώνες τους. Γρήγορα όμως αποκτούν και τον χαρακτήρα καταφυγίου για όσους θέλουν να κρατήσουν τις επαφές τους, επαγγελματικές ή αισθηματικές, μακριά από τα περίεργα βλέμματα. Ετσι, πολλές επιχειρηματικές συμφωνίες αλλά και αρκετά κρυφά ροζ ειδύλλια αρχίζουν και τελειώνουν μέσα σε αυτές.