Το τοπίο απόκοσμο και μαγικό, με την πέτρα και την “αγριάδα” να κυριαρχούν παντού! Η Αράδαινα είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά των Σφακίων με μόλις 4 κατοίκους!
Η Αράδαινα βρίσκεται 3 χιλιόμετρα δυτικά από το χωριό της Ανώπολης, στα Σφακιά της Κρήτης, που οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφθείτε. Παραδομένο στη φύση και την πέτρα εντυπωσιάζει τον επισκέπτη παρά τα έντονα σημάδια της εγκατάλλειψης.
Ίσως αυτά βέβαια να είναι και τα μυστικά του όπλα, που το καθιστούν ένα από τα ωραιότερα ορεινά χωριά των Χανίων, ειδικά λόγω της τοποθεσίας του. Χτισμένο στο χείλος τους γκρεμού, σε 138 μέτρα ύψος, με την πρώτη ματιά προκαλεί δέος στον επισκέπτη.
Η Αράδαινα σήμερα
Κάποτε ο δρόμος τελείωνε στο φαράγγι της Αράδαινας. Για να φτάσει κάποιος στο χωριό που βρίσκεται στο χείλος της δυτικής πλευράς του φαραγγιού, έπρεπε να κατέβει με τα πόδια το μονοπάτι που οδηγεί στο βάθος του φαραγγιού και να ανέβει το απέναντι μονοπάτι.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, η μεταλλική γέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές του φαραγγιού της Αράδαινας επιτρέπει την πρόσβαση στο χωριό με αυτοκίνητο. Αξίζει να περιηγηθείτε στα πέτρινα καλντερίμια για να θαυμάσετε τα μοναδικής σφακιανής αρχιτεκτονικής σπίτια.
Στην Αράδαινα σώζεται η βυζαντινή εκκλησία του Αρχάγγελου Μιχαήλ, του 14ου αιώνα και οι λιγοστοί του κάτοικοι, μόλις 4 με την τελευταία απογραφή έχουν να διηγηθούν και από μία ιστορία. Αρχής γενομένης από τον λόγο που το χωριό ερήμωσε μετά το 1950…
Γιατί ερήμωσε η Αράδαινα
Αν κανείς ρωτήσει τι συνέβη, ο καθένας έχει και μια ιστορία να πει για την Αράδαινα. Η πιο γνωστή ιστορία έχει να κάνει με το κουδούνι μιας κατσίκας και μια βεντέτα! Ένα μικρό αγόρι που ζούσε εδώ στην Αράδαινα βρήκε το κουδούνι μιας κατσίκας και αρνήθηκε να το δώσει στον ιδιοκτήτη του. Εκείνος τότε πήγε σπίτι του μικρού να το ζητήσει και κουβέντα στην κουβέντα το κακό έγινε.
Σε άλλη πάλι ιστορία το κουδούνι έγινε κατσίκα. Την έκλεψαν και άρχισε έτσι ο κύκλος του αίματος. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όποια κι αν είναι η αληθινή ιστορία, το αποτέλεσμα είναι ένα και σημαντικό.
Τη δεκαετία του ’50 το χωριό ερήμωσε, με τους κατοίκους να φεύγουν για άλλα μέρη της Κρήτης, ειδικά για τα Σφακιά. Και σήμερα κάποιοι προσπαθούν να το αναστήσουν, όχι όμως με αποτέλεσμα.
Οι λιγοστοί πάλι κάτοικοι αναπολούν τις στιγμές που το χωριό έσφυζε από ζωή. Κάτι που συνήθως τα καλοκαίρια επανέρχεται, αφού πολλοί ντόπιοι και ξένοι τουρίστες φτάνουν εδώ για να κάνουν bungee jumping στο φαράγγι της Αράδαινας.
Τα Σφακιά είναι υπέροχα
Το γραφικό ψαροχώρι και νοτιότερο λιμάνι του νομού βρίσκεται σε απόσταση 75 χλμ. από το κέντρο της πόλης των Χανίων, στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Στο Δήμο Σφακίων ανήκει το μεγαλύτερο μέρος του όγκου των Λευκών Ορέων (ή Μαδάρες), το φαράγγι της Σαμαριάς, της Αράδαινας, του Κλάδου κ.ά.
Για την ονομασία τους επικρατούν 3 θεωρίες. Η μία λέει ότι προέρχεται από τη λέξη «σφαξ», που σημαίνει χώρα των φαραγγιών, η δεύτερη ότι η περιοχή έχει πάρει το όνομά της από τις πικροδάφνες, οι οποίες ονομάζονται «σφάκες» στην Κρήτη, και η τρίτη υποστηρίζει ότι ονομαζόταν αρχικά Σφηκιά και με το πέρασμα του χρόνου μετατράπηκε σε Σφακιά.
Στο χωριό θα κάνετε μία βόλτα στο ρομαντικό και νοσταλγικό παρελθόν θαυμάζοντας τα μονόροφα και διώροφα αρχοντικά, τις χρωματιστές αυλές και τα πλακόστρωτα καλντερίμια. Όσοι επιθυμείτε ήρεμες διακοπές, χωρίς ξενύχτια και κραιπάλες, βρίσκεστε στο σωστό μέρος, καθώς εδώ υπάρχουν ταβερνάκια και cafes για χαλαρές, πλην όμως αυθεντικές στιγμές.
Για τις βουτιές σας μπορείτε να επιλέξετε την παραλία του οικισμού, εκείνη στη δυτική έξοδο της Χώρας Σφακίων ή του Ίλιγγα, σε απόσταση περίπου 1 χλμ. από το χωριό. Επίσης, η περιοχή αποτελεί ορμητήριο για την εξερεύνηση του ευρύτερου Δήμου Σφακίων, όπου υπάρχουν περιοχές που ενδείκνυνται για καταδύσεις, ψάρεμα, πεζοπορία και ορειβασία.
Διαβάστε επίσης στο travelstyle.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
