Στα Αναφιώτικα, το “νησί” της Αθήνας, θα δείτε λευκά σπιτάκια, στενά σοκάκια, μπλε παράθυρα, πλακόστρωτα σοκάκια, βουκαμβίλιες, κληματαριές και …πολλές γάτες που όλα μαζί συνθέτουν έναν πίνακα ζωγραφικής κάτω από τον Ιερό Βράχο που αντέχει σε μια πόλη πνιγμένη στο τσιμέντο.
Πόλος έλξης των τουριστών, αλλά και των ίδιων των κατοίκων της πρωτεύουσας, τα Αναφιώτικα αποτελούν ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Αθήνας, ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά και φυσικά ένα από τα πιο ιστορικά, όχι μόνο της πρωτεύουσας αλλά της χώρας.
Και μιας και μιλάμε για τις υπέροχες συνοικίες της Αθήνας, εσείς ξέρετε την άγνωστη ιστορία που κρύβεται πίσω από το Μοναστηράκι;
Εδώ συγκεντρώσαμε 10 ιστορίες, 10 αλήθειες για τα Αναφιώτικα που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν!
1.Τα έλεγαν κάποτε «Μαύρες πέτρες», εποχή της Τουρκοκρατίας, γιατί εδώ βρίσκονταν τα σπίτια των σκλάβων από την Αφρική. «Λίγες οικογένειες μαύρων, δούλοι από τον καιρό της Τουρκοκρατίας, ξετρύπωσαν από τα χαμηλά χωματένια σπίτια τους» γράφει για τη γειτονιά ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στο «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» το 1841.
2. Τη σημερινή της εικόνα η συνοικία την απέκτησε τη δεκαετία του 1860, όταν δύο μάστορες από την Ανάφη, ο Γεώργιος Δαμίγος και ο Μάρκος Σιγάλας, έχτισαν δύο αυθαίρετα σπιτάκια εδώ. Διάφοροι συντοπίτες τους βρήκαν την ιδέα καλή, ακολούθησαν το παράδειγμά τους, και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία…
3. Το 1834 είχε ψηφιστεί διάταξη με βάση την οποία η περιοχή θεωρούταν αρχαιολογική ζώνη, στην οποία απαγορευόταν οποιαδήποτε ανοικοδόμηση. Μια αντίστοιχη απαγόρευση ίσχυε και στην αρχαία Αθήνα του Περικλή –η οποία επίσης παραβιάστηκε, από πρόσφυγες του Πελοποννησιακού πολέμου που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ αναζητώντας καταφύγιο μακριά από τους πληγέντες δήμους της Αττικής.
4. Συνολικά 45 είναι τα σπιτάκια των Αναφιώτικων –υπήρχαν περισσότερα, πολλά εκ των οποίων κατεδαφίστηκαν τη δεκαετία του ’70, όταν ο οικισμός κρίθηκε αυθαίρετος.
5. Ένα και μοναδικό χαμηλό πεζούλι απολαμβάνει θέα στην υπέροχη απεραντοσύνη της πόλης και τον Λυκαβηττό απέναντι…
6. Οδοί στα Αναφιώτικα δεν υπάρχουν, το κάθε σπιτάκι έχει τον δικό του αριθμό.
7. Αναφιώτες και Πλακιώτες είχαν, στις αρχές του 20ου αιώνα, μεγάλη έχθρα. Οι κάτοικοι της Πλάκας δεν άφηναν «τους χωριάτες» να συχνάζουν στην πλατεία Φιλομούσου –και οι Αναφιώτες απαντούσαν με απαγόρευση κυκλοφορίας του κάθε Πλακιώτη στη γειτονιά τους.
8. Η ευκολότερη, και δημοφιλέστερη, πρόσβαση στα Αναφιώτικα είναι από τα σκαλάκια που ξεκινούν στο πλάι του Άη-Γιώργη του Βράχου. Όταν ξεκινήσετε να τα ανεβαίνετε, θα έχετε την εντύπωση ότι καταλήγουν σε αδιέξοδο –συνηθίστε το και συνεχίστε να ανεβαίνετε, έτσι μοιάζουν σχεδόν όλα τα δρομάκια-σκαλάκια στα Αναφιώτικα.
9. Για να φτάσετε στον Άη-Γιώργη του Βράχου, η διαδρομή με την λιγότερη ανηφόρα είναι αυτή που ξεκινά από την Θέσπιδος (δρομάκι-συνέχεια της πολύβουης Κυδαθηναίων) και εν συνεχεία στρίβει δεξιά στην Στράτωνος.
10. Δύο είναι τα εκκλησάκια των Αναφιώτικων, που τα χώριζαν παλιότερα σε δύο ενορίες: Ο Άη-Γιώργης του Βράχου και ο Άγιος Συμεών στο δυτικό άκρο της γειτονιάς. Και οι δύο ανακατασκευάστηκαν από τους Αναφιώτες που ήρθαν να μείνουν εδώ, βρίσκοντάς τις μισοκατεστραμμένες.
Κάντε επίσης μια υπέροχη ξενάγηση στα Αναφιώτικα μέσα από το βίντεο:
Διαβάστε επίσης στο travelstyle.gr:
Aκολουθήστε μας στo Google News
