Γι’ αυτή την «Κόκκινη Πόρτα» στην Τσακάλωφ είχα ακούσει πολλά. Το εστιατόριο Red Door, όπως κανονικά ονομάζεται, μπορεί να έχει ανοίξει μόλις από τον προηγούμενο Δεκέμβρη, όμως, η φήμη του έχει εξαπλωθεί σε χρόνο ρεκόρ. Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για το πρώτο εστιατόριο που βγάζεις τα παπούτσια σου για να φας, αλλά και η ιεροτελεστία που σου χαρίζει η οποία ακούει στο όνομα yakiniku.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Μπαίνοντας στο Red Door μη νομίζεις ότι σου ζητούν αμέσως να βγάλεις τα παπούτσια σου. Αφού διασχίσεις την επιβλητική, ντυμένη από κόκκινη μαλακή τσόχα, πόρτα του θα βρεθείς σε ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό με τιρκουάζ βαριές κουρτίνες και μια φωτισμένη μπάρα. Τραπέζια… πουθενά! «Και που θα κάτσω να φάω;» αναρωτιέμαι. Μέχρι να πάρω απάντηση ο Χρήστος Βρεττός, bartender, μου είχε ετοιμάσει ένα gin tonic με shiso και αγγούρι και πιάνουμε κουβέντα για την cocktail list που την υπογράφει ο Γιάννης Πετρής.
Χαλαρώνω και ξεχνάω παντελώς την έλλειψη των τραπεζιών και ζητάω άλλο ένα πότο. Αυτή τη φορά Japanese mojito ως που ο ευγενέστατος Βασίλης Κωστής, ο manager του εστιατορίου, με ειδοποιεί ότι το τραπέζι μου είναι έτοιμο. Ποιο τραπέζι αναρωτιέμαι και πάλι, ενώ ο Βασίλης έχει ήδη αρχίσει να μου εξηγεί τη διαδικασία και με οδηγεί προς τις βαριές όμορφες κουρτίνες που από πίσω τους κρύβονταν τα χαμηλά τραπέζια πλαισιωμένα με καναπέδες και μαξιλάρια. Και η ιεροτελεστία ξεκινά λέγοντας μου ότι πρέπει να βγάλω τα παπούτσια για να περάσω να καθίσω.
Επόμενη σκηνή καθισμένος πλέον σε αυτά τα χαμηλά τραπέζια, χωρίς παπούτσια και πλαισιωμένος από κουρτίνες που μου εξασφαλίζουν μια ιδιωτικότητα μελετάω το μενού αλλά και την εστία που βρίσκεται στη μέση του τραπεζιού. Πρόκειται για το επιτραπέζιο bbq που ακούει στο όνομα yakiniku. Είναι αυτό που μου είχε εξηγήσει ο Βασίλης ότι θα ψήσω μόνος μου τα κρέατα (και τα ψάρια, τα θαλασσινά αλλά και τα λαχανικά που τα συνοδεύουν) που σερβίρουν. Σε αυτό το παιχνίδι μπαίνουν και κάποιες χαρακτηριστικές σάλτσες εν ονόματι tare. Οπότε σημαντικό ρόλο παίζουν εδώ οι πρώτες ύλες.
Όμως ο κατάλογος του Red Door έχει και κάποια πιάτα που φέρουν την υπογραφή του chef Alsin Sin και φυσικά έχουν καθαρά ιαπωνική αισθητική και φιλοσοφία. Δοκίμασα μια σούπα ημέρας, με φύκια και ρύζι nigiri, αυγό, μια νόστιμη σαλάτα με κινέζικο λάχανο σε kimchi, κοτόπουλο τεμπούρα και σάλτσα kimchi επίσης, μια καραμελωμένη πανσέτα με πουρέ από λευκό κρεμμύδι, που είχε κάποιες αδυναμίες αλλά και τις γαρίδες τεμπούρα σε μορφή ποπ κορν. Όλα αυτά μέχρι να έρθουν τα κρέατα και η εστία από γκάζι να πάρει φωτιά. Η επιλογή μας ήταν κόντρα από μοσχάρι Black Angus, μοσχαρίσιο flank και ισπανικό μοσχαρίσιο dry aged φιλέτο. Οι απαραίτητες οδηγίες δόθηκαν και εμείς σαν αριστοτέχνες ψήστες πιάσαμε δουλειά.
Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η διαδραστική εμπειρία μάς έκανε να περάσουμε καλά. Απενοχοποιημένοι από κάθε άγχος και εντελώς χαλαροί «παίξαμε» με τη φωτιά χωρίς να καούμε αλλά ούτε και να κάψουμε το φαγητό μας. Τελικά πίσω από αυτή την «κόκκινη πόρτα» κρύβεται μια όμορφη και διαφορετική εμπειρία…
Πηγή: olivemagazine.gr
Aκολουθήστε μας στo Google News
