Η κατάρρευση της Αψίδας του Δαρβίνου το 2021, που πήρε το όνομά της από τον διάσημο Βρετανό φυσιοδίφη πίσω από τη θεωρία της εξέλιξης, προήλθε από φυσική διάβρωση. Αλλά η κατάρρευσή της υπογράμμισε την ευθραυστότητα ενός απομακρυσμένου αρχιπελάγους που δέχεται αυξημένες πιέσεις τόσο από την κλιματική αλλαγή όσο και από τα χωροκατακτητικά είδη.
Η αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών επηρεάζει τις πηγές τροφής πολλών από τα θαλάσσια ζώα στα Γκαλαπάγκος. Τα θαλάσσια ιγκουάνα – ένα από τα πολλά είδη που είναι ενδημικά ή μοναδικά στα Γκαλαπάγκος – δυσκολεύονται να βρουν τα κόκκινα και πράσινα φύκια που προτιμούν. Οι θαλάσσιες χελώνες αγωνίζονται να φωλιάσουν σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Η ανατροφή τους γίνεται πιο δύσκολη καθώς το νερό θερμαίνεται και υπάρχουν λιγότερα θρεπτικά συστατικά.
Ενώ τα Γκαλαπάγκος είναι γνωστά για ένα μεγάλο πλήθος ειδών, ο αριθμός τους δεν είναι απεριόριστος.
“Έχουμε κάτι από όλα εδώ – γι’ αυτό οι άνθρωποι λένε ότι τα Γκαλαπάγκος είναι τόσο διαφορετικά – αλλά έχουμε ένα μικρό αριθμό από κάθε πράγμα”, είπε η Natasha Cabezas, φυσιοδίφης ξεναγός στο Associated Press.
Τα νησιά Γκαλαπάγκος κινδυνεύουν από την κλιματική αλλαγή
Τα Γκαλαπάγκος ήταν πάντα ευαίσθητα στις αλλαγές της θερμοκρασίας των ωκεανών. Το ίδιο το αρχιπέλαγος βρίσκεται εκεί όπου συγκλίνουν τα μεγάλα ωκεάνια ρεύματα – το ψυχρό από το νότο, το θερμό από το βορρά και ένα ψυχρό ανοδικό ρεύμα από τη Δύση. Έπειτα, υπάρχει το Ελ Νίνιο, η περιοδική και φυσική υπερθέρμανση του Ειρηνικού Ωκεανού που επηρεάζει τον καιρό σε όλο τον κόσμο.
Ενώ οι θερμοκρασίες ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή και άλλα φυσικά κλιματικά φαινόμενα, οι θερμοκρασίες των ωκεανών αυξάνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο καθώς οι ωκεανοί απορροφούν τη συντριπτική πλειοψηφία της περίσσειας θερμότητας στην ατμόσφαιρα. Ο ωκεανός γνώρισε τη θερμότερη δεκαετία του τουλάχιστον από το 1800 τα τελευταία 10 χρόνια και το 2023 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον ωκεανό.
Οι αρχές Ιουνίου φέρνουν τον χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο και το ρεύμα του Cromwell φέρνει στην επιφάνεια φαλαινοκαρχαρίες, σφυροκέφαλα και τεράστια ηλιόψαρα. Παρέχει επίσης θρεπτικά συστατικά για πιγκουίνους, θαλάσσια ιγκουάνα και θαλάσσια λιοντάρια σε αναζήτηση τροφής. Καθώς όλο και περισσότερα από αυτά τα ζώα κάνουν την εμφάνισή τους αυτή την εποχή, οι επιστήμονες παρακολουθούν πώς τα κατάφεραν με την αύξηση της θερμοκρασίας του περασμένου έτους λόγω του Ελ Νίνιο.
Το Ελ Νίνιο μπορεί να προκαλέσει έλλειψη τροφής για ορισμένα είδη όπως τα θαλάσσια ιγκουάνα και οι θαλάσσιες χελώνες, καθώς όσο πιο θερμός ο ωκεανός τόσο λιγότερες οι πηγές τροφής. Οι επιστήμονες που παρακολουθούν αυτά τα είδη παρατήρησαν σημαντική μείωση του πληθυσμού τους κατά τη διάρκεια των φαινομένων του Ελ Νίνιο.
Τα θαλάσσια ιγκουάνα κολυμπούν σαν φίδια μέσα στο νερό από βράχο σε βράχο καθώς τα κύματα πέφτουν στην ακτή του νησιού Fernandina. Πιάνονται στους υποθαλάσσιους βράχους για να τραφούν με φύκια που αναπτύσσονται εκεί, ενώ τα θαλάσσια λιοντάρια περιστρέφονται γύρω τους σαν κουτάβια που αναζητούν κάποιον να παίξουν μαζί τους.
Τα ιγκουάνα ήταν «ένα από τα είδη που επλήγησαν περισσότερο από το Ελ Νίνιο πέρυσι και αυτή τη στιγμή εξακολουθούν να αναρρώνουν», δήλωσε ο διευθυντής του Conservancy των Γκαλαπάγκος, Jorge Carrión.
Καθώς η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών απειλεί την υδρόβια ή θαλάσσια ζωή, στην ξηρά υπάρχει ένα διαφορετικό πρόβλημα. Τα άγρια ζώα — γάτες, σκύλοι, χοίροι, κατσίκες και βοοειδή, κανένα από τα οποία δεν είναι αυτόχθονα — απειλούν τα μοναδικά είδη των νησιών.
Μετά την πανδημία του COVID-19, πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σκυλιά και τις γάτες που ήθελαν να τους κρατούν συντροφιά, είπε η Cabezas.
«Αν δεν τα φροντίσεις γίνονται πρόβλημα και τώρα είναι κρίμα να βλέπεις σκυλιά παντού. Έχουμε μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω τι θα κάνουμε», είπε.
Τα μη ιθαγενή ζώα αποτελούν ιδιαίτερη απειλή για τις γιγάντιες χελώνες που συνδέονται στενά με τα Γκαλαπάγκος. Οι χελώνες μειώθηκαν δραματικά τον 19ο αιώνα λόγω του κυνηγιού και της λαθροθηρίας και οι αρχές έχουν εργαστεί για να τις προστατεύσουν από τους ανθρώπους. Από το 1933, είναι παράνομο να σκοτώσεις μια γιγάντια χελώνα.
«Μέσα σε μια νύχτα, ένας άγριος χοίρος μπορεί να καταστρέψει όλες τις περιοχές που φωλιάζουν σε μια περιοχή», είπε ο Carrión. Οι δασοφύλακες προσπαθούν να επισκέπτονται τις περιοχές μία φορά την ημέρα και να σκοτώνουν γουρούνια όταν τα βρίσκουν. Αλλά τα γουρούνια είναι άπιαστα, είπε η Carrion.
Οι άγριες γάτες τρέφονται με τα νεογνά των θαλάσσιων ιγκουάνα και οι χοίροι και γάτες ανταγωνίζονται τις χελώνες για τροφή.
Αν τα χωροκατακτητικά είδη και οι θερμαινόμενοι ωκεανοί δεν ήταν αρκετά, υπάρχει το πλαστικό που αποτελεί ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα στους ωκεανούς του κόσμου. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι υπάρχουν μικροπλαστικά στις κοιλιές των πιγκουίνων των Γκαλαπάγκος.
«Δεν υπάρχουν ζώα στα Γκαλαπάγκος που να μην έχουν μικροπλαστικά στην τροφή τους», είπε ο Carrión.
Δείτε επίσης
Aκολουθήστε μας στo Google News
