Όταν λέμε «δεν υπάρχουν» δεν εννοούμε κατά τη νεανική διάλεκτο ότι είναι φοβερά και εξωπραγματικά –που μπορεί και να είναι-, αλλά ότι αποτελούν τόσο μικρά κράτη που μπορεί στ’ αλήθεια να μην υπάρχουν καν στο χάρτη.
Κάποια είναι σχετικά γνωστά, κάποια άλλα πολλοί δεν τα έχουν ξανακούσει –ειδικά αυτοί για τους οποίους Ευρώπη είναι η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία. Κι όμως, ανάμεσα (ή μήπως μέσα) σε όλες αυτές τις διάσημες χώρες υπάρχουν κάποιες περιοχές-κρατίδια που δεν τα γνωρίζει πολύς κόσμος, αλλά έχουν κι αυτά τις ομορφιές και την ιστορία τους.
Kugelmugel, Αυστρία
Το 1984 ο καλλιτέχνης Edwin Lipburger έχτισε ένα σφαιρικό σπίτι στην αυστριακή εξοχή, στο οποίο έδωσε το όνομα Kugelmugel, που σημαίνει η μπάλα πάνω στο λόφο. Η κίνηση, όμως, του Lipburger φάνηκε να μην αρέσει στις τοπικές αρχές κι έτσι ο ίδιος, για να σώσει το Kugelmugel του, ανακήρυξε την περιοχή ανεξάρτητη δημοκρατία της οποίας έγινε ο ίδιος πρόεδρος. Η υπόθεση πήρε διαστάσεις και ο Lipburger παραλίγο να καταλήξει στη φυλακή, στο τέλος, όμως, το σφαιρικό σπίτι μεταφέρθηκε στο πάρκο Prater της Βιέννης και αποτελεί τουριστική ατραξιόν.
Christiania, Δανία
Πιθανότατα η πιο διάσημη αυτοανακηρυσσόμενη ανεξάρτητη κοινότητα του κόσμου, η Christiania είναι μια ελεύθερη πόλη μέσα στην Κοπεγχάγη. Το 1971 μια ομάδα χίπηδων και καλλιτεχνών που απέρριπταν τον έλεγχο του κράτους εγκαταστάθηκαν εκεί και μετέτρεψαν το μέρος σε ιδιωτική πόλη. Στην Christiania δεν υπάρχουν νόμοι κι όμως αναγνωρίζεται από το κράτος της Δανίας, ενώ αποτελεί ένα από τα πιο τουριστικά μέρη της πρωτεύουσας.
Υπάρχει το Βατικανό, το Σαν Μαρίνο… ποιος γνωρίζει όμως τη Seborga; Τη δεκαετία του ’60, ο Giorgio Carbone μιας τοπικής κοοπερατίβας με αντικείμενο τα λουλούδια, της οποίας ήταν ο επικεφαλής, έδωσε την ιδέα η Seborga (κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία) να αποκτήσει ξανά την ξεχασμένη της ιστορική ανεξαρτησία σαν πριγκιπάτο. Σύντομα ο κύριος Carbone έγινε Πρίγκηπας Giorgio I της Seborga και παρά το θάνατό του το 2009, η ανεξαρτησία της περιοχής συνεχίζεται.
Μήλον της έριδος για παλιότερες αυτοκρατορίες, η περιοχή ανάμεσα στο Βέλγιο και τη δυτική Γερμανία έγινε ουδέτερο κράτος το 1816 μετά από συμφωνία μεταξύ των δύο. Διατήρησε την ουδετερότητά του μέχρι και το 1920 όταν το Βέλγιο το διεκδίκησε και παρ’ όλο που προσαρτήθηκε σε αυτό, η πολυτάραχη ιστορία του συνεχίστηκε (ανακηρύχθηκε μάλιστα και παγκόσμια πρωτεύουσα της κοινότητας Esperanto). Σήμερα αποτελεί μέρος της επαρχίας Λιέγης του Βελγίου, αλλά μπορείτε ακόμη να δείτε 50 από τα 60 σημεία των συνόρων του.
Μια πινακίδα στην είσοδο αυτού του μικρο-κράτους αναγράφει Užupio Res Publika -και ταυτόχρονα προειδοποιεί για τον ενδεχόμενο κίνδυνο πτώσης αυτοκινήτου μέσα στο ποτάμι. Η μποέμ αυτή περιοχή του Βίλνιους της Λιθουανίας, η οποία κατοικείται κυρίως από καλλιτέχνες, σχεδιαστές, με τις γκαλερί και την τέχνη να πρωταγωνιστεί σε κάθε γωνιά της, διακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1998. Το Uzupis έχει το δικό του πρόεδρο, επίσημο ύμνο και σύνταγμα με 41 νόμους, κάποιοι εκ των οποίων πιο αντισυμβατικοί από το συνηθισμένο, όπως π.χ. «Όλοι έχουν το δικαίωμα στην τεμπελιά». Πράγματι.
Κοιτώντας λίγο πιο κοντά και προσεκτικά στο χάρτη της Ιταλίας, θα δείτε και το Alcatraz να αποκαλύπτεται σιγά-σιγά στην Ούμπρια. Πρόκειται για ένα οικο-χωριό, το οποίο πρώτα αυτοανακηρύχθηκε δημοκρατία και στη συνέχεια ανεξάρτητο κράτος. Αυτοαποκαλούμενο ως «η ουτοπία της προόδου», η φιλοσοφία του βασίζεται «στο λόγο της τιμής και του αμοιβαίου σεβασμού». Κατοικείται από μια μικρή κοινότητα οικολόγων, έχει το δικό του νόμισμα, διαβατήρια και σφραγίδες.
Sealand, Ηνωμένο Βασίλειο
Αν τα Ηνωμένα Έθνη το αναγνώριζαν, θα γινόταν η μικρότερη χώρα του κόσμου, κάτι τέτοιο, όμως, δεν συνέβη ποτέ. Το πριγκιπάτο του Sealand αποτελείται ουσιαστικά από μια σκουριασμένη πλατφόρμα μέσα στη θάλασσα, 9,5 χιλιόμετρα από το Suffolk κι όσο κι αν δεν του φαίνεται, έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Ξεκίνησε ως θαλάσσιο οχυρό που τοποθετήθηκε στρατηγικά προς υπεράσπιση της Βρετανίας από τις εναέριες επιδρομές της Γερμανίας το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επανδρώθηκε από βρετανούς στρατιώτες. Το 1967 ο πρώην στρατηγός πεζικού Roy Bates ίδρυσε το κρατίδιο, του οποίου ήταν πρίγκιπας μέχρι το θάνατό του το 2012. Το Sealand σήμερα έχει τα δικά του διαβατήρια, το δικό του νόμισμα και με το μότο του «από τη θάλασσα έρχεται η ελευθερία» αποτελεί ένα «ζεστό» μέρος στην ιστορία της Βρετανίας.
Aκολουθήστε μας στo Google News
