H Σενεγάλη, που βρίσκεται στις ακτές της Δυτικής Αφρικής και η πρωτεύουσα της, το Ντακάρ βρέχεται από τα νερά του Ατλαντικού, είναι γνωστή για την πλούσια μουσική της κουλτούρα και την άγρια ομορφιά.
Το τροπικό της κλίμα με τους χρυσούς αμμόλοφους, οι ιδιαίτερες αποικιακές πόλεις και οι πολύχρωμες υπαίθριες αγορές ξεσηκώνουν τον επισκέπτη στην αναζήτηση της γνήσιας αφρικανικής γεύσης. Το γαλλικό παρελθόν της χώρας αποκαλύπτεται μέσα από την αρχιτεκτονική των κτιρίων της πρωτεύουσας, που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ganvie: Η εντυπωσιακή Βενετία της Αφρικής (photos)
Αρκετοί τη χαρακτηρίζουν ως το «Παρίσι της Δυτικής Αφρικής» λόγω της κοσμοπολίτικης ατμόσφαιρας.
Οκτώ απίθανες παραδόσεις των φυλών της Αφρικής
Τι θα δείτε
Αξίζει να επισκεφθεί κανείς το Μεγάλο Τζαμί με τον μιναρέ των 67 μέτρων που φωταγωγείται τη νύχτα και σηματοδοτεί τον ουρανό της πόλης.
Στο μουσείο IFAN ο επισκέπτης θα μυηθεί στις παραδόσεις και τον πολιτισμό της χώρας μέσα από τα εκθέματα με τις μάσκες, τα μουσικά όργανα, τις φορεσιές και τα ξυλόγλυπτα να ξεχωρίζουν.
Στο Langue de Barbarie ο επισκέπτης θα δει από κοντά ένα από τα μεγαλύτερα καταφύγια πουλιών στον κόσμο, ενώ στην παλιά πρωτεύουσα της χώρας, Σεν Λούι, θα νιώσει την αύρα ενός «ζωντανού μουσείου» της αποικιοκρατίας.
Εναέριες φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα από την έρημο και την άγρια ζωή της Αφρικής
Το νησάκι Γκορέ απέχει είκοσι λεπτά με το πλοίο από το λιμάνι του Ντακάρ και θεωρείται το προάστιο της σενεγαλέζικης πρωτεύουσας με απομεινάρια από τα πρώτα κτίσματα των Πορτογάλων.
Η ομώνυμη πόλη ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενώ περπατώντας στην παραλία βλέπει κανείς αραδιασμένες τις μακριές, πολύχρωμες βάρκες των ψαράδων.
Matumaini: Η καθημερινότητα της φυλής Luo στην Αφρική
Ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι το Μουσείο Ιστορίας και το περίφημο Σπίτι των Σκλάβων που χρονολογείται από το 1786 και αποτελεί τόπο προσκυνήματος για πολλούς Αφρικανούς.
Η Λίμνη Retba ή αλλιώς «Ροζ Λίμνη» βρίσκεται 30 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ντακάρ και είναι ξεχωριστή λόγω του ιδιαίτερου χρώματός της, αλλά και της περιεκτικότητάς της σε αλάτι. Οφείλει το χρώμα της σε φύκια που παράγουν μια χρωστική ουσία, ενώ τα διάφορα είδη ψαριών έχουν προσαρμοστεί στα υψηλά επίπεδα αλατιού και αναπτύσσονται κανονικά στα νερά της.