Ένα από τα δημοφιλέστερα χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας, που συχνά… ανοίγει τον χορό της χειμερινής σαιζόν. Ένα μουσείο παλαιοντολογίας μοναδικό στο είδος του, που φιλοδοξεί τους μεγαλύτερους χαυλιόδοντες μαμούθ (για την ακρίβεια, ενός απογόνου των μαμούθ, του μαστόδοντα) στον κόσμο.
Είκοσι πέντε πέτρινα τοξωτά γεφύρια, που συναγωνίζονται σε ομορφιά τα περίφημα γεφύρια της Ηπείρου. Ένας από τους ωραιότερους (και λιγότερο εξερευνημένους) Εθνικούς Δρυμούς της Ευρώπης. Μερικές χιλιάδες είδη μανιταριών, και άλλες τόσες συνταγές για να τα μαγειρέψεις/ ψήσεις/ τηγανίσεις/ κάνεις γλυκό του κουταλιού/ σνίτσελ/ τουρσί/ οτιδήποτε. Καλωσήρθατε σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες νομούς της Ελλάδας: τα Γρεβενά.
Περπατώντας στην πόλη
Μπορεί σε σχέση με την ευρύτερη περιοχή της, η ίδια η πόλη των Γρεβενών να μην φημίζεται για τα ειδυλλιακά της τοπία, πράγμα εμφανές και από την –παράδοξη για τον πρωτάρη επισκέπτη– έλλειψη ξενοδοχείων και λοιπών καταλυμάτων μέσα στην πόλη. Παρ’ όλα αυτά, τα Γρεβενά συγκεντρώνουν μερικές από τις καλύτερες προτάσεις εξόδου, φαγητού και καφέ στην περιοχή. Μια βόλτα στους πεζόδρομους και τις πλατείες του κέντρου, γύρω από το παλιό πέτρινο ρολόι-σήμα κατατεθέν της πόλης και με σταθερό φόντο… μανιτάρια σε φωτογραφίες, αφίσες, ταμπέλες καταστημάτων και γλυπτά στους δρόμους, μπορεί να γεμίσει ένα ολόκληρο πρωινό χωρίς να το καταλάβετε.
Επιβεβλημένη στάση για καφεδάκι στις βόλτες σας είναι το Fuit Art Café, στο ανηφορικό δρομάκι της Ηλία Φάσσα: Ένα στέκι που δεν κρύβει την καλλιτεχνική του φλέβα, με εκθέσεις φωτογραφίας που ανανεώνονται τακτικά, με καρέκλες του σκηνοθέτη εμπνευσμένες από τις αγαπημένες μας αμερικάνικες σειρές, με σκατζοχοιράκια-μασκότ και ποδήλατα στολισμένα με χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Θα το βρείτε ανοιχτό από νωρίς το πρωί για καφέ, λαχταριστά σνακ και σπιτικά γλυκά (από τα χεράκια της μαμάς του ιδιοκτήτη) μέχρι πολύ αργά για ποτό, ωραίες ροκ, world και indie μουσικές, και συχνά-πυκνά live.
Δεύτερη απαραίτητη στάση στο κέντρο της πόλης, είναι το εστιατόριο Αυλαίς, το οποίο μετρά τα χρόνια του σε δεκαετίες και την πελατεία του σε ορκισμένους λάτρεις των μανιταριών του. Το πιο εξειδικευμένο «μανιταρο-εστιατόριο» στην πόλη, αποτελεί την ιδανική πρώτη επαφή με τον κόσμο των μανιταριών για τα οποία φημίζεται η πόλη (ζητήστε μια ποικιλία μανιταριών, και θα εκπλαγείτε από τα διαφορετικά είδη και τους τρόπους μαγειρέματος) αλλά δεν μένει εκεί: Σερβίρει και ωραιότατα ψητά στη σχάρα, ευφάνταστες σαλάτες και καλομαγειρεμένες τοπικές συνταγές με κρέας. Με τις καλύτερες εντυπώσεις μας άφησαν το κοντοσούβλι κοτόπουλο, οι πανσέτες γεμιστές με (το μαντέψατε) μανιτάρια, το χοιρινό κοντοσούβλι και η σαλάτα με πρασινάδες, ντόπιο τυρί και (ναι) μανιτάρια. Ο λογαριασμός θα κυμανθεί στα 15-20€ το άτομο, με ωραίο χύμα κρασί.
Τρελάθηκαν! Τώρα πετάμε για Μιλάνο μόνο με €17,33! Αποκλειστικά στο travelstyle.gr!
Συνάντησα ένα μαμούθ!
Για την ακρίβεια, ο προϊστορικός κάτοικος της περιοχής που έκανε διάσημα τα Γρεβενά στα πέρατα του κόσμου πριν από λίγα χρόνια κατακτώντας επάξια μια θέση στο Ρεκόρ Γκίνες, δεν ήταν μαμούθ, αλλά μαστόδοντας –ένας «απόγονος» των μαμούθ, νεότερός τους κατά μερικές χιλιάδες χρόνια. Οι χαυλιόδοντές του, πάντως, αγγίζουν σε μήκος τα πέντε μέτρα, και φυλάσσονται μαζί με άλλα ενδιαφέροντα παλαιοντολογικά ευρήματα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Μηλιάς, περί τα 15 χιλιόμετρα έξω από τα Γρεβενά.
Ο φύλακας-ξεναγός του Μουσείου, ο 83χρονος κύριος Θανάσης Δεληβός είναι ο άνθρωπος που βρήκε τους χαυλιόδοντες σε μια βουνοπλαγιά μερικά χιλιόμετρα έξω από το χωριό, κάλεσε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την ανασκαφή και τα υπόλοιπα είναι… προϊστορία. Είναι, επίσης, ο άνθρωπος που θα σας εξηγήσει τα πάντα για τα εκθέματα του μουσείου, θα σας μιλήσει ως άλλος Δαρβίνος για την εξέλιξη των ειδών, και θα σας συστήσει τον… Ντιέγκο, το συμπαθές ζωάκι από το Ice Age του οποίου οι κυνόδοντες, μαζί με τα σκίτσα του, κοσμούν μία από τις βιτρίνες του μουσείου. Μην πτοηθείτε αν φτάνοντας στην είσοδο του μουσείου βρείτε την πόρτα κλειδωμένη: Το τηλέφωνο του κ. Δεληβού αναγράφεται στην είσοδο, κι εκείνος είναι πάντα κάπου εκεί κοντά, από τις 11.00 το πρωί και μετά.
Γεφύρι το γεφύρι…
Τα γεφύρια των Γρεβενών, τα είπαμε, συναγωνίζονται σε ομορφιά ακόμα κι εκείνα τα ξακουστά ηπειρώτικα. Θα τα ανακαλύψετε ακολουθώντας τις οδηγίες των ντόπιων, αποκρυπτογραφώντας χάρτες και GPS που δεν αντιλαμβάνονται πού ακριβώς είστε, ή τυχαία εκεί που οδηγείτε από το ένα χωριό στο άλλο και παρατηρείτε μια καμάρα πίσω από τις φυλλωσιές στην άκρη του δρόμου.
Δύο από τα ωραιότερα είναι το γεφύρι του Αζίζ Αγά, στο Τρίκωμο, που χτίστηκε το 1727 πάνω από τον Βενέτικο ποταμό (και αποτελεί πόλο έλξης για τους… χρυσοθήρες της περιοχής, αφού φημολογείται ότι κάπου κοντά του είχε κρύψει τον θησαυρό ο τούρκος αγάς) και το Γεφύρι του Σπανού, με τα πέντε τόξα του, κοντά στο Κηπουριό, που κτίστηκε από τον Μουσταφά Αγά του Αργυροκάστρου το 1846 και είναι το μεγαλύτερο σωζόμενο γεφύρι της Μακεδονίας. Πληροφορίες για καθένα από τα γεφύρια των Γρεβενών θα βρείτε εδώ.
Το ομορφότερο, ίσως, γεφύρι της περιοχής είναι αυτό της Πορτίτσας, κοντά στο χωριό Σπήλαιο. Το μεγάλο τόξο του στεφανώνει τα νερά του Βενέτικου, ακριβώς στο σημείο που βγαίνει από το στενότερο σημείο του παραμυθένιου φαραγγιού, το οποίο ονομάζεται επίσης Πορτίτσα. Το Σπήλαιο, ειρήσθω εν παρόδω, είναι σαφώς ένα από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής: Κρυμμένο στην καρδιά του φαραγγιού, κτισμένο εξ ολοκλήρου από πέτρα, στο τέρμα μιας φαντασμαγορικής διαδρομής κάτω από γιγάντιους σχηματισμούς από γρανίτη. Εδώ βρίσκεται και ένα από τα γευστικότερα «μυστικά» της περιοχής, η ταβέρνα Πέρδικα (λεπτομέρειες παρακάτω).
Μια κοιλάδα (όχι πολύ) ζεστή
Η Βάλια Κάλντα, το όνομα της οποίας σημαίνει «Ζεστή Κοιλάδα» στα βλάχικα, είναι για την ακρίβεια μία από τις πιο κρύες περιοχές της χώρας. Το όνομά της δεν ήταν ειρωνικό –βαφτίστηκε έτσι εξαιτίας των μεγάλων διακυμάνσεων της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια του 24ωρου. Απλώνεται σε 69.000 στρέμματα, στα 1.400 μέτρα υψόμετρο, και φιλοξενεί τις αξιαγάπητες καφέ αρκούδες που βρίσκουν καταφύγιο εδώ και σε ελάχιστα ακόμα μέρη της Ελλάδας, αγριόγιδα, ζαρκάδια, λύκους, γύπες και βασιλαετούς. Η Βάλια Κάλντα είναι επισκέψιμη από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, αναλόγως θερμοκρασιών και χιονόπτωσης.
Χιόνια στο καμπαναριό
…Ή, για την ακρίβεια, στο χιονοδρομικό. Το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας θα είναι αυτό το Σάββατο το πρώτο –και μοναδικό μέχρι στιγμής– χιονοδρομικό κέντρο της χώρας που ανοίγει τις πόρτες του για τη φετινή σαιζόν. Στις ψηλότερες πλαγιές του όρους Λίγγος στην οροσειρά της Πίνδου, το χιονοδρομικό απλώνεται σε δεκαέξι πίστες, συνολικού μήκους εικοσιδύο χιλιομέτρων, και διαθέτει άριστες σχολές σκι για να μάθετε να κάνετε τα πρώτα σας βήματα στο χιόνι, καταστήματα ενοικίασης εξοπλισμού και δύο σαλέ. Η ημερήσια κάρτα για το χιονοδρομικό κοστίζει 10€ τις καθημερινές και 13€ τα Σαββατοκύριακα.
Ακόμη, όμως, και αν δεν είστε λάτρης των χειμερινών σπορ, αξίζει να οδηγήσετε το 40λεπτο περίπου της διαδρομής από τα Γρεβενά μέχρι τη Βασιλίτσα, όχι μόνο για την ειδυλλιακή διαδρομή ανάμεσα στα λευκά τοπία των πλαγιών της Πίνδου, αλλά και για να σταματήσετε σε μερικά από τα ωραιότερα χωριά της περιοχής, που βρίσκονται πολύ κοντά στο χιονοδρομικό. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη Σμίξη, το Δίστρατο (στο οποίο αξίζει να κάνετε μια μεσημεριανή στάση για να δοκιμάσετε άγρια πέστροφα), το Πολυνέρι, το Πανόραμα, την Αλατόπετρα, το Λάβδα, τη Σαμαρίνα, τους Φιλιππαίους όπου σύμφωνα με τις διηγήσεις περνούσε τα καλοκαίρια του ο βασιλιάς της Μακεδονίας που έδωσε στο χωριό το όνομά του, τα Αναβρυτά, τους Μαυραναίους, τον Ζιάκα με το ομώνυμο πανέμορφο γεφύρι του, το Κοσμάτι, το Τρίκωμο και το Δοτσικό.
Aκολουθήστε μας στo Google News
