Από τη Μόσχα μέχρι τα ανατολικά σύνορα με την Κίνα, για περισσότερα από 9.000 χιλιόμετρα εκτείνεται ο μεγαλύτερος σιδηρόδρομος του κόσμου: ο Υπερσιβηρικός. Το συγκεκριμένο «ταξίδι-όνειρο», το επεξεργάζεται αρκετός κόσμος και θέλει να το πραγματοποιήσει αλλά έχει αρκετά ερωτηματικά τόσο για τη διαδικασία όσο και για το ίδιο το ταξίδι. Αυτά είναι κάποια από τα πιο συχνά ερωτήματα που θέτει κάποιος.
1. Από πού και πώς αγοράζω τα εισιτήρια μου για τον Υπερσιβηρικό;
Αρχικά πρέπει να διευκρινίσουμε το εξής. Το εισιτήριο για τον Υπερσιβηρικό δεν είναι ένα… αλλά πολλά, όσα δηλαδή και οι στάσεις οι οποίες θα αποφασίσεις να κάνεις. Επίσης ο Υπερσιβηρικός δεν είναι ένα τρένο αλλά πολλά. Υπάρχει ο Υπερσιβηρικός, ο Υπερμογγολικός και ο Trans- Manchurian (δεν ξέρω καν την ελληνική μετάφραση) και φυσικά το καθένα από αυτά τα τρένα έχει 2-3 άλλα που κάνουν την συγκεκριμένη διαδρομή.
2. Πόσο κοστίζει το ταξίδι;
Εδώ πιστεύω πως καταλαβαίνεις ότι ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο εισιτήριο δεν υπάρχει και συγκεκριμένη τιμή.Μια διαδρομή για παράδειγμα μπορεί να σου κοστίσει μόλις 70 ευρώ ενώ αν διαλέξεις να κάνεις 4 στάσεις όπως εγώ, μπορεί να σου κοστίσει συνολικά σχεδόν 900 ευρώ.
Εδώ πρέπει να σου θυμίσω πως παίζει ρόλο και η επιλογή της θέσης που θα κάνεις. Θέλεις Α’ θέση; Φυσικά θα πληρώσεις σχεδόν το διπλάσιο, θες Γ’ θέση; θα πληρώσεις πολύ λιγότερο.
3. Σε ποια θέση πρέπει να ταξιδέψω;
Όπως σου έχω πει και σε παλιότερο post έχεις την επιλογή 3 διαφορετικών θέσεων.
Αν θες την ησυχία σου, καθαρό μπάνιο και privacy, τότε να επιλέξεις την πρώτη θέση.
Αν θες να έχεις έλεγχο της κατάστασης, να είσαι μεν πιο private αλλά να γνωρίσεις και άλλο κόσμο, τότε σου προτείνω τη δεύτερη θέση (αυτή που διάλεξα και εγώ).
Αν θες να γνωρίσεις κυρίως ντόπιους, δε σε νοιάζει ο θόρυβος, οι συζητήσεις και η πολυκοσμία και θεωρείς πως θες το ταξίδι σου να βγει όσο πιο low cost γίνεται, τότε να επιλέξεις την τρίτη θέση.
Εγώ διάλεξα τη δεύτερη θέση γιατί μου εξασφάλιζε λίγο περισσότερη ηρεμία (είναι διαφορετικό να είστε 50 άτομα και άλλο 4 σε μια κουκέτα) αλλά και λίγο περισσότερη ασφάλεια. Η πόρτα κλείνει και κλειδώνει τη νύχτα σε αντίθεση με την τρίτη θέση που… δεν υπάρχουν πόρτες.
4. Να ταξιδέψω μόνος/η μου ή με παρέα;
Η αλήθεια είναι πως αμφιταλαντεύτηκα και γω αρκετά στην αρχή! Έχοντας αποφασίσει πως ήθελα να μείνω σε κουκέτα με άλλα 3 άτομα, σκεφτόμουν πως θα ήταν ιδανικό να πάω με άλλους 3 φίλους. (Το θεωρώ ακόμη ιδανικό οπότε αν είστε 4 άτομα, να πάτε παρέα! Θα περάσετε σούπερ!)
Εγώ τελικά μετά από ένα «όχι» φίλης και ένα last minute «όχι» φίλου, είπα πως έπρεπε να πάω μόνη μου. Όχι γιατί δεν είχα άλλη εναλλακτική αλλά γιατί συνειδητοποίησα πως αυτό ήταν το ταξίδι ΜΟΥ. Ένα ταξίδι που ονειρευόμουν χρόνια και πως δεν έπρεπε να πείσω ή να περιμένω κανέναν να με ακολουθήσει.
Κάνοντας επίσης αυτό το ταξίδι μόνη μου, κατάλαβα πως οι πιθανότητες που είχα στο να γνωρίσω νέα πρόσωπα, ήταν πολύ περισσότερες γιατί πολύ απλά… ήμουν πολύ πιο διαθέσιμη να πιάσω κουβέντα με τους γύρω μου. Μη σου μιλήσω για τις στιγμές που είχα ανάγκη να κλειστώ στον εαυτό μου, να διαβάσω το βιβλίο μου ή απλά να χαζέψω τα τοπία από το παράθυρο. Δεν είχα κανέναν να με ρωτάει «μα τι έχεις;», «γιατί δε μιλάς;», «μου κρατάς μούτρα;».
5. Πόσο ασφαλές είναι το ταξίδι αυτό;Θα στο πω μόνο με μία λέξη: Απόλυτα!
Ειλικρινά σου μιλάω, δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή φόβο. Σίγουρα ήμουν τυχερή γιατί όλοι μου οι συνταξιδιώτες ήταν πολύ συμπαθητικά άτομα αλλά και γενικότερα, όλοι όσοι βρέθηκαν στο δρόμο μου ή καλύτερα στο βαγόνι μου, ήταν μια χαρά άτομα. Ρώσοι, Κινέζοι, Μογγόλοι αλλά και Γερμανοί, Μαλαισιανοί, Ολλανδοί και Αμερικάνοι ήταν πραγματικά φιλικοί και νορμάλ.
Καμία μαφία, κανένας κλέφτης, τίποτα από όσα μου είχαν πει συγγενείς με τρομοκρατημένο βλέμμα όταν τους ανακοίνωνα πως θα ταξιδέψω με τον Υπερσιβηρικό μόνη μου!
Απλά να έχεις πάντα τα μάτια σου ανοιχτά και όταν πέφτεις για ύπνο να φοράς μια money belt με τα λεφτά, τις κάρτες και το κινητό σου. Κατά τ’άλλα δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς! Σου το υπογράφω!
6. Χρειάζομαι ταξιδιωτική ασφάλιση;
Κάνοντας ένα τόσο μεγάλο ταξίδι (διασχίζεις το 1/3 του πλανήτη) και φτάνοντας σχεδόν στην άλλη άκρη του κόσμου, ακόμα και αν σου φαίνεται περιττό, προτείνω να έχεις ταξιδιωτική ασφάλιση.
Πίστεψέ με, δε θα σου συμβεί τίποτα, απλά είναι σημαντικό να ξέρεις πως για οτιδήποτε χρειαστείς θα μπορείς με μια κλήση να επικοινωνήσεις στη γλώσσα σου και να ζητήσεις βοήθεια. Είτε μιλάμε για μια χαμένη βαλίτσα είτε για μεταφράσεις εγγράφων, μεταφορά φαρμάκων, μεταφορά λόγω ατυχήματος και πολλά άλλα που είμαι σίγουρη πως δε θες να τα σκέφτεσαι αλλά καλό είναι να είσαι προνοητικός και να φροντίσεις ανάλογα.
Άσε που για να βγάλεις βίζα για Ρωσία πρέπει να τους παρουσιάσεις συμβόλαιο ταξιδιωτικής ασφάλισης.
7. Πόσες και ποιες στάσεις να κάνω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού;
Αυτή την ερώτηση την έχω απαντήσει και στον παρελθόν αλλά επειδή με ρωτήσατε αρκετοί, σας λέω και πάλι πως θα πρότεινα τα εξής: Θεωρώντας πως ξεκινάς από Μόσχα θα σου πρότεινα η επόμενη στάση σου να είναι η Αικατερινούπολη, το Ίρκουτσκ, το Όμσκ, το Ουλάν Μπατόρ και φυσικά το Πεκίνο. Αν ξεκινάς από Πεκίνο, μη σταματήσεις Μόσχα, να πας και Αγία Πετρούπολη!
8. Πόσες μέρες διαρκεί το συγκεκριμένο ταξίδι;
Εδώ πάλι ερχόμαστε στα καλά της πρώτης ερώτησης. Η απάντηση είναι: εξαρτάται. Εξαρτάται από τις ημέρες που έχεις στη διάθεσή σου αλλά και από το budget σου. Εγώ συνολικά είχα στη διάθεσή μου 15 ημέρες (χωρίς τις 2 ημέρες των πτήσεων) και θεωρώ πως θα ήθελα ακόμη 7 ημέρες. Συνολικά δηλαδή τρεις εβδομάδες.
Βέβαια αν το ξαναέκανα, θα φρόντιζα να έχω στη διάθεσή μου ένα μήνα ώστε να μείνω σε κάποια μέρη για περισσότερες ημέρες.
Αλλά είπαμε, εξαρτάται από τη διαδρομή, το χρόνο και τη διάθεση που έχεις!
9.Τι τρώνε στο τρένο;
Εδώ γελάμε! Noodles, noodle, noodles. Και στο λέει κάποια που δεν αγαπά το συγκεκριμένο φαγητό.
Το μυστικό είναι να ψωνίσεις από κάποιο μεγάλο super market της Μόσχας ή του Πεκίνου ώστε να σου έρθουν πιο οικονομικά από το να αγοράσεις καλούδια από τα μικρά καταστήματα στους σταθμούς των τρένων.
Να πάρεις μπισκότα, ψωμί τόστ, μερέντα, μαρμελάδα, συσκευασμένα Noodles, πολλά μπουκάλια νερό, πατατάκια και γενικά ξηρά τροφή. Α ναι! Πάρε και τσάι και στιγμιαίο καφέ, το μόνο που παρέχεται δωρεάν στο τρένο, είναι το ζεστό νερό οπότε εκμεταλλεύσου το!
Φυσικά, όλα τα τρένα έχουν και εστιατόριο όπου μπορείς να φας και να πιεις ό,τι τραβάει η όρεξή σου, απλά είναι σχετικά ακριβά και φυσικά τα μενού είναι σχεδόν πάντα στη γλώσσα της χώρας στην οποία ταξιδεύεις! Ω ναι!
10. Ποια είναι η καλύτερη εποχή για να ταξιδέψω με τον Υπερσιβηρικό;
Αν θες να ταξιδέψεις ήρεμα και να μην έχεις πολύ κόσμο και κυρίως άλλους τουρίστες τριγύρω, τότε να πας Άνοιξη και συγκεκριμένα Απρίλιο, η θερμοκρασία είναι ιδανική.
Αν πάλι θες να ταξιδέψεις με σκοπό να έρθεις σε επαφή με πολύ κόσμο, τότε σίγουρα να πας καλοκαίρι αν και έχω να σου πω πως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών στη Σιβηρία (ναι, φτάνει μέχρι και 40 βαθμούς το θερμόμετρο) θα λιώσεις στη ζέστη. Αν όμως είναι η μόνη εποχή που μπορείς να πάρεις άδεια από τη δουλειά σου, τότε να πας Ιούλιο για να πετύχεις και το Naadam Festival στη Μογγολία.
Αν τέλος θες να δεις τη λίμνη Βαϊκάλη παγωμένη, τότε να πας τέλος Ιανουαρίου απλά ετοιμάσου για πολύ χιόνι και πολύυυυ μα πολύ κρύο (-40 Κελσίου). Δεν στο προτείνω βέβαια!
πηγή:huffingtonpost.g
Aκολουθήστε μας στo Google News
